معماری عبابافی های محمدیه به عنوان فضایی برای حیات و اشتغال سالمندان

فضای معماری دارای ویژگی های اساسی و مهمی می باشد که ویژگی های انسانی ارزشمندترین خصوصیات چنین فضایی می باشد بنابراین فضای معماری ای که در راستای پاسخگویی به نیزهای انسانی در طول زمان ماندگار باشد قابل توجه و تامل می باشد این تحقیق با هدف شناسایی معماری بومی کارگاه های عبابافی بخش محمدیه ی نائین و بررسی و تحلیل ویژگی های آن به چگونگی نقش اساسی این فضا ها در اشتغال و حیات سالمندان پرداخته است پرسش های این تحقیق شامل 1 ویژگی های معماری کارگاه های عبابافی بخش محمدیه ی نائین چیست؟2 نقش کارگاه های عبابافی در احساس سرزندگی و مفید بودن سالمندان چگونه است ؟ می باشد روش تحقیق به صورت توصیفی مشاهده ای می باشد که یافته ها به صورت تطبیقی و مقایسه ای در جداول تحلیل شده است گردآوری داده ها به صورت میدانی و کتابخانه ای بوده است جامعه آماری شامل عبابافی های بخش محمدیه می باشد که شمار نمونه های مورد بررسی ده باب می باشد که در تحلیل نهایی پنج نمونه از عبابافی ها که قابل تعمیم به سایر عبابافی ها بودند به صورت دقیق تر مورد ارزیابی قرار گرفتند و به روش مقایسه ای مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند در راستای تحقیق این نتایج حاصل می شود که معماری بومی کارگاه های عبابافی بخش محمدیه ی نائین که در عین سادگی در پاسخ به نیازهای فرهنگی اقلیمی و معیشت عمومی شکل گرفته اند توانسته اند به نیازهای اجتماعی و فردی سالمندان با ایجاد فضایی مناسب برای شغل سالمندان با نیروی جسمانی آنها پاسخ دهند در نتیجه باعث به وجود آمدن عزت نفس از انجام یک هدف و مفید بودن و احساس تعلق داشتن در سالمندان شده اند

کلیدواژه ها:

معماری ، محمدیه نایین ، کارگاه عبابافی ، سالمندان