ارزیابی و اولویت بندی شیوه های تامین مالی طرح های نوسازی و بهسازی بافت های فرسوده شهری با استفاده از روش تلفیقیANP- DEMATEL

با وجود گذشت بیش از دو دهه از تهیه طرح های بهسازی و نوسازی بافت های فرسوده شهری در کشور همچنان شاهد افزایش رو به رشد فرسودگی در شهرها و عدم تحقق پذیری این طرح ها هستیم مهمترین عامل تاثیر گذار در توسعه فرسودگی و متروک شدن بافت های فرسوده شهری عامل اقتصادی است مشکلات موجود در زمینه شناسایی شیوه های مناسب تامین مالی موجب شده تا اینگونه پروژه ها با کمبود منابع مالی مواجه شده و از قابلیت لازم برای اجرا برخوردار نباشند لذا بررسی تحقیقی خود را بر روی چگونگی تامین مالی شهرداری و بخصوص سازمان بهسازی و نوسازی بافت فرسوده متمرکز کرده ایم در این پژوهش سعی بر این است که ضمن شناسایی برخی روش های نوین تامین مالی به ارزیابی و اولویت بندی آنها در فرایند بهسازی و نوسازی بافت فرسوده شهری نیز پرداخته شود لذا پس از آشنایی با روش های تامین مالی پروژه های بهسازی و نوسازی بافت فرسوده شهری نیز پرداخته شود لذا پس از آشنایی با روش های تامین مالی پروژه های بهسازی و نوسازی بافت فرسوده شهری به شناسایی عوامل تاثیرگذار بر انتخاب مناسب ترین روش تامین مالی از طریق مصاحبه با متخصصین و خبرگان اقتصادی و مدیریتی به اولویت بندی این پارامترها و همچنین روش های تامین مالی پرداخته ایم با توجه به نوع مساله پیش رو در این پژوهش که نوعی تصمیم گیری چند معیاره می باشد برای تجزیه و تحلیل نتایج حاصل از مصاحبه با متخصصین و پرسشنامه های تکمیل شده و به دلیل ارتباط تعاملی میان معیارها شاخص ها و گزینه ها و همچنین وجود ارتباطات درنی میان مولفه های گروه معیارها و زیر معیارها از تلفیقی از روش های فرایند تحلیل شبکه ای و دی متل استفاده گردید

کلیدواژه ها:

بافت فرسوده ، بهسازی و نوسازی ، تصمیم گیری چند معیاره ، فرایند تحلیل شبکه ای