ارزیابی ظرفیت های محیطی در بافت های فرسوده جهت دستیابی به پایداری شهری نمونه موردی محدوده مرکزی شهر ایلام

امروزه بافت های فرسوده و ناکارآمد بخش های وسیعی از مناطق شهری را به خود اختصاص داده اند این بافت ها از یک سو از طیف گسترده ای از مشکلات کالبدی عملکردی اجتماعی اقتصادی و زیست محیطی رنج می برند و برای کل شهر یک تهدید جدی محسوب می شوند و از سوی دیگر مهم ترین پتانسیل شهرها برای توسعه ی درون زای شهری بهبود شرایط محیطی جلوگیری از تخریب اراضی مطلوب حاشیه ی شهرها و همچنین رشد هماهنگ و موزون شهری به شمار می آیند عدم شناخت صحیح قابلیت های موجود در این بافت ها در راستای استفاده متناسب از آن ها روابط منطقی زندگی شهر نشینی را نابسامان نموده و زمینه ی ناپایداری شهری را فراهم کرده است هدف این مقاله بررسی و ارزیابی پتانسیل های موجود در بافت های فرسوده ی محدوده ی مرکزی شهر ایلام و همچنین ارائه ی راهکارهای لازم جهت احیا این توان ها در راستای دستیابی به پایداری شهری می باشد نوع تحقیق کاربردی و روش بررسی به صورت توصیفی تحلیلی است نتایج پژوهش نشان می دهد که شهر ایلام با داشتن 374 هکتار بافت فرسوده که بیشتر آن در محدوده ی مرکزی شهر واقع شده با مشکلات زیادی مواجه می باشد احیا این بافت ها می تواند بسیاری از مشکلات شهر ایلام از جمله مشکل کمبود زمین و مسکن آشفتگی سیما و منظر شهری حاشیه نشینی معضلات ترافیکی و... را مرتفع ساخته و زمینه ی پایداری شهری را فراهم نماید

کلیدواژه ها:

بافت فرسوده ، توان های محیطی ، پایداری شهری ، شهر ایلام