معناگرایی نمادهای ساختاری در مسجد (بررسی موردی،مسجد امام اصفهان)

معماری، علمی ست که چکیده ای از تمامی علوم را به نوعی در خود دارد؛ یک اثر معماری نیز، جنبه های گسترده ای را در خود جای میدهد و تنها درکالبد ساخته شده از مصالح خلاصه نمیشود؛در حقیقت آنچه به بنا ارزش می بخشد، روح دمیده شده در این کالبد است. معماری، گاه دربرگیرنده ارزش هایی ست که با هویت و اعتقادات یک جامعه گره خورده است، مانند مساجد که برای مسلمانان به منزله ی مکانی برای ارتباط با خداوند است. مساجد در ابتدا فرمی ساده داشتند، و عبادت خداوند در زیر سقف آسمان انجام میشد، اما به مرور شکل آن تغییریافت. این صورت جدید با هنرنمایی در مسجد امام اصفهان به نمایش درآمده است. حال سوال اینجاست که اجزای این صورت چه معنایی را پنهان کرده و ریشه در کجا دارند؟ و چگونه بین عناصر مسجد و هدف از ایجاد آن، به عنوان فضای پرستش خداوند،هماهنگی بوجود آمده است؟ برای رسیدن به پاسخ باید به بررسی ریشه ومفاهیم نمادها در اسلام بپردازیم و اینگونه هویت ویژه عناصر بکاررفته در مسجد که برگرفته از باورهای دینی مسلمانان به خصوص دیدگاه توحیدی آنهاست، آشکار می شود. در نهایت به کمک علم نمادشناسی، تاریخ و معماری، به مفهومی بودن عناصر ، تاثیر آن دراتصال مخلوق به خالقش و سیر تکامل معنوی انسان پی میبریم.

کلیدواژه ها:

مسجد ، معماری اسلامی ، مسجد امام اصفهان ، عناصر ساختاری ، نماد