بررسی نقش اقلیم در طراحی معماری(مطالعه موردی: بندر انزلی)

کاربرد اقلیم در زندگی بشر یکی از مهمترین مقوله های آب و هوایی است که مورد توجه کارشناسان و طراحان ساختمانی قرار گرفته است. استفاده از توان های اقلیمی در ایجاد آسایش و بهینه سازی مسکن محتاج فن و تکنیک های مختلفی می باشد که هدف آن کاهش هزینه های سرمایش و گرمایشی با استفاده از جریان انرژی طبیعت برای ایجاد آسایش در ساختمانهاست. با توجه به گرانی انرژی، طراحان ساختمانی سعی می کنند از حداکثر امکانات اقلیمی هر منطقه به نحو احسن استفاده کنند. طراحی همساز با اقلیم عبارت است از نگهداری وضعیت میکروکلیمای مسکن در محدوده آسایش، صرفنظر از وضعیت خارج از ساختمان. محدوده آسایش وضعیتی است که در آن حدود 80 درصد مردم احساس راحتی کنند. هدف این پژوهش ارزیابی شرایط آسایشی بندر انزلی و ارائه طراحی اقلیمی می باشد. روشهای بکار گرفته شده در این پژوهش شاخص های ترجونگ و اولگی و استفاده از پارامترهای اقلیمی تاثیر گذار بر شرایط راحتی می باشد. نتایج حاکی از آن است که شهر بندر انزلی طی ماه های گرم سال با توجه به رطوبت بالا، خارج از محدوده آسایش می باشد، شرایط مطلوب آسایشی طی ماههای اردیبهشت و مهر حاکمیت دارد. با توجه به این شرایط، اقلیم معتدل و مرطوب و محدود بودن انرژی های فسیلی، جهت ایجاد شرایط مطلوب آسایش، استفاده از مصالح ساختمانی با ظرفیت حرارتی پایین، بام های شیبدار، بالکن های عریض و سرپوشیده، استفاده از بازشوها در کلیه جهات جهت استفاده از تهویه طبیعی، فاصله کف بنا تا زمین بین(3-1) از راهکارهای مهم طراح اقلیمی در این منطقه می باشد.