شناخت ارزش هاومفاهیم معماری وشهرسازی اسلامی

معماری و شهرسازی اسلامی (و هر یک از مجموعه های آن هم چون خانه، محله و شهر)، همان گونه که از نام آن پیداست، چیزی نیست مگر دربرگیرندهی کالبد زندگی اسلامی و زندگی اسلامی نیز سایه ی تفکر قدسی وفرهنگ نظام مند اسلامی است. بنابراین، بنیان ماهوی، ساختار کالبدی و حتی فرایند رشد و توسعهی پایدار محله در نظام معماری و شهرسازی اسلامی، براساس قوانین ویژه ی رفتاری آن اندیشه و فرهنگ (اعم ازرفتارهای فردی، اجتماعی، حقوقی و اخلاقی) و هم آهنگ با آن است؛ حتی در نگرشی هوشمندانه می توانیم بگوییم، حقیقت وجودی خانه، محله یا حتی شهر اسلامی و جوهر حاکم بر مجموعه ی صفات کیفی و کمی هریک از آن ها، همان حقیقت نظام رفتاری حاکم بر زندگی خانوادگی، همسایگی و شهری اسلامی است. به عبارت دیگر، کالبد یک محله ی خوب در این فرهنگ چیزی جز تجسم فضای مطلوب زندگی جمعی انسانمسلمان و الگوهای رفتاری مربوطه اش نیست. الگوهایی که به عنوان دربرگیرنده ای از سنت رسول اکرم صلی الله و آله و سلم و ائمه معصومین علیهم السلام در نمونه ی کاملی از زندگی اسلامی بوده و از یک طرف بر مبانی فکری و فلسفی اسلام و از طرف دیگر بر اصول شریعت استوارند. به نظر تمامی متفکران و صاحب نظراندر علوم اسلامی، انسان و جامعه انسانی، حقیقتی است واحد و البته مرکب از دو بعد روح و جسم. براساس اینتفکر، اگر چه روح و جسم (با وجود برخورداری از نوعی ارتباط) دو حقیقت متفاوت از یکدیگرند؛ اما زندگی درذات و اصل خود متعلق به روح بوده و جسم نیز جوهر زندگی حیوانی خود و ملزومات آن (اعم از تصمیم گیری، حرکت و فعل و نیز مجموعهی صفات کیفی و کمی مربوط به ره یک) را از روح می گیرد

کلیدواژه ها:

روح و کالبد ، همسایگی ، حقوق ، مسئولیت ، شورا ، مشارکت تعاون