نقش شیمی درمانی در کانسر اندومتر

سال انتشار: 1391
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 610

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

IRSGO04_029

تاریخ نمایه سازی: 25 بهمن 1394

چکیده مقاله:

در بین بدخیمی های ژنیکولوژی ، ارزیابی و درمان کانسر اندومتر طی سال های اخیر تغییرات چشمگیری یافته است. شایع ترین درمان مرسوم کمکی در کانسر اندومتر رادیو تراپی بوده است و تصور می شد که شیمی درمانی ناموثر است. براساس چند آزمون تصادفی این پارادایم تغییر یافته است و مشاهده شد با وجودی که رادیو تراپی، توانایی ریشه کنی میکرومتاستازها را دارد اما منجر به بهبود بقاء نمی شود که این امر نیاز به درمان سیستمیک را مشخص می سازد. از طرفی شیمی درمانی به عنوان یک مدالیته مهم درمانی در کانسر اندومتر در حال ظهور است. GOG122 نخستین مطالعه تصادفی بود که مزایای شیمی درمانی را در مراحل پیشرفته اندومتر نشان داد. همچنین نئوادجوانت کموتراپی منجر به افزایش جراحی دبالکینگ(80%) درکانسر پیشرفته اندومتر با گسترش وسیع پریتوئن گردید. علاوه بر کاربرد شیمی درمانی در بیماری پیشرفته سیستمیک و نیز عود یافته، در بیماران مبتلا به مراحل اولیه کانسر اندومتر که دارای فاکتورهای خطر(از قبیل گرید3، ساب تایپ های پاپیلاری و سلول روشن، تهاجم عمقی میومتر) می باشند کاربرد می یابد. مطالعات در زمینه مکانیسم های مولکولی کانسر اندومتر، تارگت های احتمالی را برای درمان سیستمیک مشخص ساخته اند که باید در آینده در آزمون های بالینی مورد بررسی قرار گیرند.

نویسندگان