درمان تومورهای تخمدانی با توان کم بدخیمی

تومورهای تخمدانی با توان کم بدخیمی تقریبا 15% از تومورهای اپی تلیالی را شامل می شود. 75% از این تومورها در موقع تشخیص درمرحله 1 قرار می گیرند. پیش آگهی و درمان این تومورها از کارسینومای مهاجم بدخیم متفاوت است. میزان زنده ماندن این ها در 5و 10 و 15و 20 سال به ترتیب 97% و 95% و 92% و 89% است. مرگ این ها 0/7% و 4/2% و 26/8% به ترتیب درمرحله 1و2و3 است. این میزان زنده ماندن کاملا متفاوت با 30% در تومورهای کاملا بدخیم است(درتمام مراحل) مرحله بندی کامل بطور اولیه دشوار است اما تخمدان مقابل را باید مورد بررسی قرار داد. وقتی بیمار تمایل به حفظ بارداری دارد(مرحله 1و2) برداشتن لوله و تخمدان یک طرفه درمانی مناسب است. در صورتی که نئوپلاسم سیستیک در یک و یا دو تخمدان وجود دارد برای حفظ باروری می شود اووفور کتومی پارسیل کرد. عود در درمانی که زیاد کنسرواتیو باشد(سیستکتومی ، اووفور کتومی یک طرفه، TAH,،) زیاد است. اما این اختلاف فاحش نخواهد بود و میزان زنده ماندن در تمامی گروه ها تقریبا100% است. وقتی بیمار از نظر داشتن فرزند کامل شد برداشتن رحم و لوله و تخمدان دو طرفه درمان مناسبی است . اغلب پزشکان برداشتن باقی مانده نسج تخمدانی را برای جلوگیری از عود ترجیح می دهند. در مرحله 2 و 3 برداشتن لوله و تخمدان دو طرفه، امنتکتومی ،نمونه برداری از غدد لنفاوی جراحی تهاجمی سایتو ریداکتیو درمانی مناسب برای این بیماران است. چنانچه نسج تومورالی به ظاهر وجود نداشته باشد زنده ماندن تا هفت سال به 100% می رسد در حالی که دربجا ماندن نسج 69% است. بیمارانی که باقی مانده تومورال ندارند و شیمی درمانی کمکی دریافت نکرده اند میزان زنده ماندن برابر درمان شده ها است. اگر باقی مانده تومور کمتر از 2سانتی متر مکعب باشد زنده مانده بسیار بیشتر از وقتی است که 2تا 5 و یا بیشتر از 5 سانتی متر مکعب باشد. اگر عود بیماری وجود دارد، در این صورت اقدام لازم سایتوریداکتیو و شیمی درمانی است. چنانچه مدتی طولانی بدون علامت باشدپس از سایتو ریداکشن شیمی درمانی ضرورتی ندارد.