مطالعه آزمایشگاهی آبشستگی در اطراف گروهپایه کج در شرایط وجود توده شاخ و برگ

یکی از مهمترین عوامل آسیب و خرابی پلها، آبشستگی پایه پل میباشد. عوامل متعددی قدرت جریان گردابی و تنش برشی در مجاورت پایه پل را افزایش داده و باعث افزایش عمق آبشستگی در اطراف آن میشود. وجود موانع طبیعی مانند پوشش گیاهی و درختان یک امر طبیعی در مسیر رودخانه ها است. در شرایط سیلاب، تجمل شلاخه و برگ و تنه درختان در جلوی پایه های پل سبب مسدود شدن کامل یا بخشی از دهانله پلل و در نتیجه تغییر الگوی رریان میشود و درنهایت عمق آبشستگی را تغیییر خواهد داد. در تحقیق حاضر تاثیر اجسام شناور بر حداکثر عمق آب شستگی در اطراف گروهپایه کج مورد بررسی قرار گرفت. پایه پل مورد بررسی متشکل از دو پایه کلج مستطیلی با ابعاد 2/5 در 3/5 سانتیمتر که با زاویه 28 درجه بر روی فوندانسیونی با ابعاد 10 در 16 سانتی متر نصب گردید . می باشد . آزمایشها برای عمقهای نسبی (نسبت عمق رریان به عرض پایه) 3/7، 5/2، 6/6 جسم شناور با عرض نسبی (نسبت عرض جسم شناور به عرض پایه) 6 طولهای نسبی (نسبت طول در راستای ریلان رسم شناور به عرض پایه )] 0/5 و 1 در شرایط آب زلال مورد بررسی قرار گرفت . تجزیه و تحلیل نتایج نشان داد که اجسام شناور میتوانند باعث افزایش 44 درصد حداکثر عمق آبشستگی در گروهپایه شوند. همچنین افزایش ضخامت و طول رسم شلناور بله ترتیب باعث افزایش 31 درصد وکاهش 27 درصد حداک ر عمق آبشستگی میشود.

کلیدواژه ها:

آبشستگی ، گروهپایه کج ، ارسام شناور ، عمق رریان