ارائه مدلی جهت پیش بینی تغییرات احتمال انتخاب وسیله سفر پس از احداث (LRT) مبتنی بر سنجش ترجیحات شهروندان( مطالعه موردی : شهر یزد )

افزایش سهم سامانه های حمل و نقل همگانی از سفرهای شهروندان، از مهمترین راه های بهبود معضلتراکم ترافیک در شهرهاست. در این راستا پیش بینی رفتار شهروندان در رابطه با انتخاب نوع وسیله سفرو دلیل آن از اهمیت زیادی برخوردار است.هدف از این مقاله، دستیابی به مدلی است که احتمال انتخاب وسیله سفر توسط شهروندان را پس ازاحداث خطوط ریلی سبک نشان دهد. همچنین این مدل باید نشان دهد که با اعمال تغییرات در مشخصهگزینه ها، احتمال انتخاب وسیله سفر چه تغییری می کند تا از مقایسه تاثیر نسبی یک مشخصه با سایرمشخصه ها بتوان به ارزش نسبی آنها پی برد و با سنجش مقدار اثرگذاری هر مشخصه بتوان راهکارهاییبرای تغییر الگوی انتخاب ها و در نتیجه تغییر سهم سامانه های حمل و نقل به دست آورد . مبنای اینمدل نیز آن است که سفر کننده، انتخاب گزینه ها (وسیله ها) را برای کسب حداکثر منافع (کرایه، زمانسفر و ...) انجام می دهد. لذا در این مطالعه، سعی شده تا ضمن شناسایی عوامل تاثیرگذار در انتخابوسیله سفر، ابتدا ساختار توابع مطلوبیت وسایل نقلیه موجود (سواری، تاکسی، موتورسیکلت و حمل و نقلهمگانی) برای سفرهای شهروندان یزدی با اهداف مختلف به دست آید . سپس با تکمیل ت عداد 823پرسشنامه به تحلیل نظرات مردم شهر یزد با استفاده از روش سنجش ترجیحات انتخاب وسیله سفر(SP) پرداخته می شود تا تعیین گردد در صورت احداث خطوط ریلی سبک ، احتمال انتخاب وسایل مختلف سفر چه تغییری می کند. در نهایت نیز با استفاده از این اطلاعات مدل سازی از یک تابع لاجیتچندجمله ای انجام و تلاش شد با کالیبراسیون مدل لاجیت آشیانه ای توسط نرم افزار دقت مدل افزایش یابد.

کلیدواژه ها:

مدل انتخاب وسیله نقلیه ، لاجیت آشیانه ای ، روش سنجش ترجیحات شهروندان ، کالیبراسیون