اصول و معیارهای توسعه پایدار در شهر سازی ایران

رشد شدید جمعیت شهرنشین و توسعه های سریع تکنیکی و اقتصادی دهه های اخیر تهدیدی برای آینده شهرها به خصوص مناطقی که تحت عنوان توسعه های شهری به سرعت تحت نظام شهر قرار می گیرند می باشند از طرفی تجربیات نا موفق در بسیاری از توسعه های کنونی شهرها نشانگر ظهور اثرات نا مطلوب زیست محیطی است که ه تنها محیط طبیعی بلکه محیط ساخته شده را نیز دچار نوعی بحران نموده است و همه اینها تاثیر منفی بر کیفیت حیات انسان دارند از طرف دیگر تخمین جمعیت شهرنشین ایران در سال 1400 پیش بینی افزایش وسیع سطح شهرها و چگونگی برنامه ریزی و طراحی آنها به گونه ای که در جهت توسعه پایدار قرار گیرند از اهمیت ویژه ای برخوردار است ضرورت بررسی موضوع تحقیق از برابر نهادن چند واقعیت شهری پذیرفته شده در شرایط امروز جهان زمینه طرح می یابد شهرگرایی و شهرنشینی پویشی جهانی است که گستردگی دامنه آثار مرتب بر آن حیات امروز و فردای بشر را تحت تاثیر خود دارد شهرگرایی و شهرنشینی در کشورهای در حال توسعه در مقایسه با کشورهای توسعه یافته از روند و شتاب فزاینده ای برخوردار است

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، معیار ، اصول ، زیست محیطی ، محدوده ، مدیریت