ملازمت علم و عمل از منظر اسلام و تاثیر آن بر شخصیت معلم

موضوع این پژوهش بررسی ملازمت علم وعمل از دیدگاه اسلام و تاثیر آن بر شخصیت معلم می باشد. هدف از آن،واکاوی علم و عمل در مبانی دین اسلام به صورت مجزا و ارتباط آنها با هم و تاثیرش بر شخصیت معلم است. روش تحقیق در این مقاله به صورت تحلیل محتوای اسناد مکتوب و نقلی می باشد. از نظر شارع مقدس، علم و عمل دو واژه ی مرتبط با هم هستند که رابطه ای از نوع رابطه ی زمینه و متن دارند. کسب معرفت و دانش مقدم بر عمل است، ابتدا باید علم را شناخت و سپس اقدام به عمل نمود. آیات وروایات متعددی در باب کسب علم و دانش و اهمیت دسترسی به آن موجود است تاجایی که پیامبر اسلام کسب علم و معرفت را بر هر مسلمانی واجب دانسته است و بی گمان از منظر قرآن ارزش انسان به دانش اوست. اما علم به تنهایی نمی تواند جوابگوی نیازها وخواسته های انسان باشد بلکه به دنبال کسب علم، عمل به آن نیز لازم است. علی (ع) پایداری و دوام علم را به عمل در آن می داندو ماندگاری علم را مقرون به عمل می خواند. از آنجایی که معلمان همیشه به عنوان سرمشق و الگوی تربیتی، نقش عظیمی در تربیت شاگردان خود دارند هنگامی می توانند نقش موثری در جامعه تحت تعلیم خود داشته باشند که بتوانند علم و عمل را با هم ترکیب و تلفیق کنند و در زندگی خود به کار ببرند.

کلیدواژه ها:

ملازمت علم وعمل ، مبانی اسلامی ، شخصیت معلم