یادگیری خودتنظیمی

ماهیت ،هدف و روش های تربیت انسانی از دیر باز مورد توجه بوده است.نظام های آموزشی جهان امروز در موقعیتی به فعالیت خود ادامه می دهند که تغییرات سریع علمی و فناوری بر تمام جنبه های زندگی انسان عصر جدید تاثیر گذاشته است.خودتنظیمی پیامدهای ارزشمندی در فرآیند یادگیری، آموزش و حتی موفقیت زندگی دارد و یکی از مفاهیم مطرح در روانشناسی تربیتی وتعلیم و تربیت معاصر است و نقش مهمی در فرایندها، پیامدهای یادگیری و اموزش دارد در یک تعریف ساده می توان گفت: یادگیری خودتنظیمی به معنای ظرفیت فرد برای تعدیل رفتار متناسب با شرایط و تغییرات محیط بیرونی و درونی است. هدف از پژوهش حاضر یادگیری خود تنظیمی است. روش تحقیق بصورت مطالعه کتابخانه ای، بارویکرد توصیفی- تفسیری می باشد.نتایج بدست آمده نشان میدهد یادگیری خودتنظیمی باعث سازمان دهی باورهای فراشناختی ، انگیزشی، رفتاریی ، تصحیح و بهبود میزان درک و فهم هنگام خواندن،سازمان یافته ترشدن نوشته ها و بالا رفتن مهارت های عملی می شود.

کلیدواژه ها:

یادگیرنده ، یادگیری خودتنظیمی ، پیشرفت تحصیلی ، آموزش