بررسی ارتباط سطح حفره تجدید حیات با فراوانی زاد آوری گونه راش

مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر ابعاد حفره زاد آوری بر فراوانی نهال های راش انجام شده است. در این راستا اندازه گیری فراوانی نهال های راش در حفراتی با سه طبقه سطح به ابعاد 1 تا 3، 3تا 7 و 7تا 11 آری در طرح جنگل داری سری 10 لالیس انجام گردید. محدوده مورد مطالعه در ارتفاع بین 1000تا 2000 متری از سطح دریای آزاد واقع شده است. در هر حفره محل برخورد قطر بزرگ و کوچک و دو سر قطر بزرگ به عنوان محل های پیاده کردن قطعات آمار برداری انتخاب شدند. این قطعات به مساحت یک متر مربع و به تعداد 3عدد در هر حفره و هر طبقه سطح پیاده شد. در داخل هر کدام از قطعات فراوانی نهال راش مورد بررسی قرار گرفت. نتایج مطالعه نشان داد که گونه راش 60/6 درصد،ممرز 29/4 درصد و شیردار 10 درصد از گونه های مستقر شده را به خود اختصاص دادند. علاوه بر آن با افزایش سطح حفره، تعداد نهال های راش ابتدا افزایش و سپس کاهش می یابد. از این رو حفره های با سطح متوسط به عنوان مناسب ترین حفره برای استقرار نهال های راش می باشند.

کلیدواژه ها:

حفره ، زادآوری ، راش