نقش راهبردهای اکوتوریسم در توسعه پایدار روستایی با رویکرد مشارکت مردمی

امروزه اهمیت توسعه روستایی و نقش حیاتی آن در توسعه و پیشبرد کشورها و به ویژه کشورهای درحال توسعه بر هیچ کس پوشیده نیست و تحقق این امر بسیار مهم است . در این خصوص نقش اکوتوریسم به عنوان بزرگترین صنعت جهان و یکی از ارکان توسعه پایدار می تواند مثمر ثمر باشد . توریسم اشکال مختلفی دارد که اکنون شکلی نوین از توریسم با عنوان توریسم روستایی ، با هدف توسعه پایدار جوامع محلی در نواحی روستایی ، بعنوان ابزاری جهت توسعه اقتصادی و اجتماعی و یکی از مهمترین مشاغل مدرن در مناطق روستایی تجسم یافته است که با تاثیر گذاری در سه بعد پایداری اقتصادی، اجتماعی و محیطی ضمن جلب مشارکت جامعه محلی در توسعه اقتصاد ملی با پتانسیل حفظ و حمایت از منابع طبیعی و محیط زیست باعث پایدرای محیطی می شود . در بعد اقتصادی، گامی جهت کاهش فقر با توسعه مراکز اشتغال کوچک ، افزایش و تغییر شکل منابع در معرض خطر به سمت منابع پر بازده و همراه با سودمندی و توزیع درآمد برمی دارد و در بعد اجتماعی نیز باعث کارآفرینی و جلوگیری از مهاجرت، ارتباطات بیشتر روستاییان با سایر جوامع و فرهنگ های متنوع و شناساندن هویت محلی و رفاه و نهایتا ایجاد توسعه پایدار روستایی می گردد . هدف توسعه پایدار روستایی گسترش امکانات و بهبود شرایط زندگی نسل کنونی و نسل های آتی اقشار آسیب پذیر روستایی است . در این مقاله نیز با توجه به اهمیت موضوع، سعی شده است که ضمن تعریف مفاهیم اکوتوریسم و توسعه پایدار روستایی به بررسی نقش اکوتوریسم به عنوان یکی از راهکارهای توسعه پایدار پرداخته شود .

کلیدواژه ها:

اکوتوریسم ، توسعه پایدار روستایی ، مشارکت