ارزیابی تنوع مورفولوژیکی بر پایه صفات برگ درختان سپیدارمستقر در استان های اصفهان و زنجان

استمرار تولید چوب از طریق زراعت چوب با گونه های سریع الرشد از جمله صنوبر، یکی از ارکان مهم مدیریت پایدار منابع طبیعی در کشور است. در این میان برای افزایش توانایی سازگاری توده های صنوبرکاری شده در برابر تغییر شرایط محیطی تنوع ژنتیکی مناسب امری مهم محسوب می شود. از این رو بررسی میزان تنوع ژنتیکی توده های صنوبرکاری شده به منظور اتخاذ استراتژی حفاظت و توسعه، جهت مدیریت پایدار ضروری به نظر می رسد. بر این اساس در تحقیق حاضر از میان توده های سپیدار (Populus alba/white poplar)کشت شده در دو استان اصفهان و زنجان، درختان متعلق به 7 توده برپایه 17 صفت مورفولوژیکی برگ از لحاظ وجود گوناگونی ژنتیکی مورد بررسی قرار گرفتند. به منظور یکسان سازی شرایط محیطی، قلمه ها در قالب طرح آزمایشی بلوک های کامل تصادفی در 3 تکرار در محل ایستگاهتحقیقاتی البرز کرج کاشته شدند. اندازه گیری صفات مورفولوژیکی در اواسط فصل رویش انجام شد و داده های حاصل بااستفاده از تجزیه واریانس و تجزیه خوشه ای مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج حاصله از تجزیه واریانس، گوناگونی در سطحتوده ها را از لحاظ 10 صفت مورفولوژیکی آشکار کرد و تجزیه خوشه ای توانست به خوبی توده های دو استان را در گروه هایمجزا تفکیک کند طوری که سطح تنوع ژنتیکی توده های استان زنجان بیشتر از توده های استان اصفهان ارزیابی شد. نتایجنشان داد که صفات مورفولوژیکی در شرایط محیطی یکسان می توانند قرابت ها و تفاوت های بین توده ها را آشکار کنند.

کلیدواژه ها:

سپیدار ، صفات مورفولوژیکی ، تنوع ژنتیکی ، مدیریت پایدار ، خصوصیات برگ