بررسی اثر کم آبیاری بر شاخص های سطح برگ و کلروفیل در هیبریدهای ذرت

به منظور بررسی اثر کم آبیاری بر شاخص سطح برگ و شاخص کلروفیل هیبریدهای ذرت در اهواز، آزمایشی در سال زراعی 1393 در مزرعه شهید سالمی اهواز به صورت کرت های یک بار خرد شده (اسپلیت پلات) در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار و با دو فاکتور اصلی و فرعی انجام شد. سطوح مختلف آبیاری به عنوان فاکتورهای اصلی شامل: آبیاری مرسوم تا رسیدگی ((I(1)، آبیاری یک در میان جویچه ای تا مرحله ظهور ابریشم ها و سپس آبیاری مرسوم تا رسیدگی ((I(2)، آبیاری مرسوم تا 12 برگی و آبیاری یک در میان جویچه ای تا مرحله ظهور ابریشم ها و سپس آبیاری مرسوم تا زمان رسیدگی ((I(3)، ابیاری مرسوم تا مرحله ظهور ابریشم ها و سپس آبیاری یک در میان جویچه ها تا مرحله رسیدگی ((I(4) و هیبریدهای ذرت به عنوان فاکتور فرعی شامل: ذرت سینگل کراس V(1)704، کارون ((V(2) و مبین ((V(3) بودند. شاخص سطح برگ و شاخص کلروفیل اندازه گیری شدند. بیشترین روند تغیرات شاخص سطح برگ در تیمار (I(1 (آبیاری مرسوم تا رسیدگی) و هیبرید مبین و کمترین آن در تیمار (I(2) (آبیاری یک در میان جویچه ای تا مرحله ظهور ابریشم و سپس آبیاری مرسوم تا رسیدگی) و هیبرید کارون بود. بیشترین روند تغییرات سرعت رشد محصول در تیمار (I(1 (آبیاری مرسوم تا رسیدگی) و هیبرید سینگل کراس 704 و کمترین آن در تیمار (I(4 (آبیاری مرسوم تا مرحله ظهور ابریشم ها و سپس آبیاری یک در میان جویچه ها تا مرحله رسیدگی) و (I(3 (آبیاری مرسوم تا 12 برگی و آبیاری یک در میان جویچه ای تا مرحله ظهور ابریشم ها و سپس آبیاری مرسوم تا زمان رسیدگی) و هیبرید کارون و مبین دیده شد. شاخص کلروفیل در اثر تیمارهای مورد بررسی تفاوتی را نشان نداد و بیشترین میزان آن در هیبرید سینگل کراس 704 بود که با هیبرید مبین تفاوتی نداشت و کمترین میزان آن در هیبرید کارون مشاهده شد. با توجه به این نتایج می توان اظهار داشت هیبریدهای گیاه زراعی ذرت به شرایط مختلف کم آبیاری مقاومت داشتند.

کلیدواژه ها:

هیبریدهای ذرت ، کم آبیاری ، شاخص سطح برگ ، شاخص کلروفیل ، دستگاه SPAD