بررسی قابلیت های توسعه پایدار روستایی با تأکید بر تولید گیاهان داروئی (مطالعه موردی استان سمنان)

توسعه روستایی فرآیندی همه جانبه و پایداری است که در چارچوب آن، توانائی های اجتماعات روستایی به منظور رفع نیازهای مادی، معنوی و کنترل مؤثر بر نیروهای شکل دهنده نظام سکونت محلی (آکولوژیکی، اجتماعی، اقتصادی و نهادی) رشد و تعالی می یابد. توسعه در معنای عام و توسعه روستایی در معنای خاص خود، با توجه به روح پویایی و نیز الزامات تشخیص داده شده برای آن باید از درون جوامع شکل بگیرد. توسعه روستایی فرآیندی است که هدف آن بهبود و ارتقاء کیفیت زندگی اقشار فقیر و آسیب پذیر روستایی است که با بهرهگیری از سازوکارهایی چون برنامه ریزی، ساماندهی، تقویت خوداتکایی فردی و جمعیف ایجاد دگرگونی در ساختارهای ذهنی و اجتماعی روستائیان و تلاش در بالابردن استفاده بهینه از قابلیت ها و منابع محلی از طریق مشارکتمردمی تکمیل می گردد. گیاهان داروئی و صنعتی ازمحصولات جنگلی و مرتعی از جمله پتانسیل های مهمی در خور اهمیتی است که بایستی بدان توجه گردد. این با دارا بودن بیش از 8400 گونه گیاهی از کشورهای غنی در این زمینه به شمار می رود که بالغ بر هزار گونه آن قابلیت دارویی و صنعتی دارد. توسعهو احیاء عرصه های طبیعی و برداشت از عرصه های زراعی و دیم زارهای کم بازده می تواند یکی از مهمترین منابع تولیدی برای تلوید مواد اولیه، فرآوری و صادرات این منابع حیاتی مهم باشد. با اشتغال و درآمدزایی می توان از یک طرف باعث پایداری منابع یعنی آب و خاک و گیاهان شد. زیرا تولید پایدار در گروه حفاظت و توسعه پایدار تجلی پیدا خواهد کرد و از طرف دیگر با توجه به اینکه اکثر این عرصه ها در مناطق روستایی قرار گرفته باعث اشتغال زایی و افزایش سطح درآمد روستائیان می شود که در نتیجه توسعه پایدار در روستاها را به دنبال خواهد داشت. در این تحقیق روش توصیفی- تحلیلی انتخاب شده است و به لحاظ ماهیت نظری- کاربردی مباحث مطروحه از روش های مطالعه اسنادی از شیوه های جمع آوری اطلاعات داده ها و آمارها بهره جویی از کتابخانه ها و آرشیوهای سازمان ها و نهادها و سایت مختلف استفاده گردیده است. در این تحقیق نقش تولید گیاهان داروئی استان سمنان در توسعه روستائی مورد مطالعه قرار گرفته است. استان سمانن دارای 29 دهستان و 742 روستا می باشد.

کلیدواژه ها:

بررسی ، توسعه پایدار ، روستا ، گیاهان داروئی ، سمنان