تأثیر گیاه پونه بر تولید گازهای گلخانه ای متان و دی اکسید کربن شکمبه بز به روش برون تنی

این مطالعه با هدف بررسی تأثیر گیاه دارویی پونه بر تولید گازهای گلخانه ای متان و دی اکسید کربن در دستگاه گوارش بزهای مرخز انجام گرفت. در این مطالعه از گیاه پونه (L.Menthapulegium) سایه خشک، در شش سطح صفر (شاهد)، 25، 35، 55، 75 و 100 میلی گرم به ازاء هر 200 میلی گرم جیره پایه (یونجه) و هر سطح در پنج تکرار استفاده شد. به منظور مقایسه با افزودنی موننسین از این آنتی بیوتیک نیز به عنوان شاهد مثبت در آزمایش استفاده شد. آزمایشات تخمیر به روش برون تنی و با استفاده از مایع شکمبه سه رأس بز مرخز با میانگین وزن 1/5+31/8 کیلوگرم استفاده شد. صفات مقادیر گاز کل تولیدی در 24 ساعت تخمیر، گاز متان و گاز دی اکسید کربن محاسبه و بر اساس یک طرح کاملاً تصادفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. افزودن گیاه پونه به محیط تخمیر تا سطح 55 میلی گرم تأثیری بر میزان تولید گاز کل نداشته است. ولی در سطوح 75 و 100 میلی گرم در مقایسه با تیمار شاهد به میزان 18/59% و 25/64 درصد به ترتیب از گل کل کاهش (خطی، p=0/000) نشان داد. گاز کل در حضور موننسین در محیط تخمیر در مقایسه با شاهد و سایر تیمارهای حاوی پونه کاهش (خطی، p=0/000) داشت. گاز متان تنها در تیمار 35 میلی گرم پونه کاهش (خطی، p=0/000) داشته است. گاز دی اکسید کربن یه غیر از سطح 35 و 55 میلی گرم در تمامی سطوح گیاه پونه و موننسین کاهش (خطی، p=0/000) نشان داد. همزمان با کاهش گاز تولیدی در دو سطح 75 و 100 میلی گرم، انرژی متابولیسمی نیز کاهش (خطی، p=0/000) داشته است. نتایج کلی نشان می دهد گیاه پونه تنها در سطح 25 میلی گرم تأثیر منفی بر گاز کل و انرژی متابولیسمی نداشته و گاز دی اکسید کربن را کاهش و سطح 35 میلی گرم نیز ضمن کاهش گاز متان تأثیری بر انرژی متابولیسمی نداشت. لذا این دو سطح جهت بررسی به روش درون تنی پیشنهاد می گردد.

کلیدواژه ها:

گازهای گلخانه ای ، متان ، دی اکسید کربن ، بز ، گیاه پونه