بررسی ارتباط دارایی نامشهود و ساختار سرمایه در شرکتهای پذیرفته شده در بورساوراق بهادار تهران

مدل های نظری مالی نشان داده اند که نقدینگی بیشتر دارایی ساختار بدهی بهینه را افزایش می دهد. از اینرو سادگی بیشتر برای فروش داراییمشهود ظرفیت اهرم را افزایش می دهد. این موضوع از ساختار فیزیکی دارایی(به عبارتی دارایی مشهود یا نامشهود) مستقل است. هدف از اینتحقیق بررسی ارتباط دارایی نامشهود و ساختار سرمایه در شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. تحقیق از لحاظ هدف ازنوع کاربردی و از لحاظ نحوه اجرا توصیفی همبستگی است. برای انجام تحقیق - 2 فرضیه تدوین شد. برای انجام این تحقیق از رگرسیون دادههای پنلی با نرم افزارهای ایویز 6 و اس پی اس اس 18 استفاده شد. ما این موضوع را با ارزیابی تاثیر دارایی های نامشهود بر روی ساختارسرمایه با در نظر گرفتن متغیرهای کلیدی اهرم مالی همچون اندازه شرکت، نسبت بازار به دفتری، سودآوری، دارایی مشهود و مواردی دیگرپیوند دادیم. این موضوع در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در فاصله زمانی 1389 تا 1393 با نمونه ای 440 تاییبررسی شد. به علاوه تاثیر سرمایه گذاری بلند مدت هم بر این ارتباط بررسی شد. یافته ها نشان داد بین دارایی نامشهود و ساختار سرمایه ارتباطمعنادار مثبتی وجود دارد و سرمایه گذاری نیز بر این ارتباط تاثیر ندارد.

کلیدواژه ها:

دارایی نامشهود ، ساختار سرمایه ، سرمایه گذاری