بررسی بهینگی طراحی نقاط کنترل مسطحاتی در شبکه های فتوگرامتری هوایی

طراحی بهینه نقاط کنترل عکسی در فرآیند مثلث بندی هوایی امری پیچیده بوده و به پارامترهای زیادی در قبل و بعد از مثلث بندی هوایی بستگی دارد. روندهای کلاسیک صرفا با استفاده از آزمونهای بی شمار سعی و خطا اصولی را در طراحی بهینه نقاط کنترل دریافته اند که هنوز این مساله از دیدگاه بهینه سازی مورد تجزیه و تحلیل دقیق قرار نگرفته است. در این راستا بررسی های کلاسیک انجام شده نشان داده است که وجود نقاط کنترل مسطحاتی فقط در اطراف بلوک کاملا کافی بو.ده و مطلقا احتیاجی به وجود این سری نقاط در میان بلوک نخواهد بود. برای بررسی این اصل در این تحقیق محل و تعداد فقط مسطحاتی مجهول در نظر گرفته شد و با استفاده از ابزارهای بهینه سازی، نسبت به تعیین وضعیت بهینه نقاط کنترل اقدام گرید. توابع مطلوبیت در این حالت دقت یکنواختی توزیع خطا و تعداد نقاط کنترل در نظر گرفته شدند. در روش ارائه شده در این نوشته با استفاده از الگوریتمهای تکاملی به بررسی طراحی بهینه نقاط کنترل مسطحاتی درمثلث بندی هوایی پرداخته و از دیدگاه بهینه سازی نشان داده می شود که اصل مذکور بهینه ترین حالت ممکن می باشد.

کلیدواژه ها:

مثلث بندی هوایی ، طراحی نقاط کنترل مسطحاتی ، بهینه سازی سراسری ، الگوریتم های تکاملی