بررسی عوامل ناکارامدی آموزش معماری مدرن دردوران معاصر ازدیدگاه حکمت اسلامی
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 573
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
IACUT01_0813
تاریخ نمایه سازی: 20 دی 1394
چکیده مقاله:
پیش از پیدایش مدارس و دانشگاه ها و به طور کلی سیستم های نوین آموزشی، معماری بعنوان یک پیشه و شغل سنتی و حرفه ای از سازنده به شاگرد در محل اجرای بنا که عموماً به دستور عوامل حکومتی و یا اشخاص خاصی که بدنبال بجا گذاشتن اثری عام المنفعه از خود بودند، انتقال داده میشد و آموزش عملی و نظری در طی ساخت اثر توامان صورت میگرفت و آموزشی جهت دار و هدف دار بود و مهارتی به شاگرد نمی آموخت، مگر آنکه راه به کار گرفتن آن را نیز نشان دهد. تا قبل از پیدایش دوران تجدد آموزش معماری، آموزشی متعین و بر پایه اصالت سنت و بر دو مولفه مهارت و حکمت بوده و مهارت ها و حکمت ها در گرماگرم ساختن بنا از عمل استاد در نظر شاگرد نقش می بست. اما پس از ظهور سیستم های آموزش معماری به شیوه مدرن، به تدریج اهمیت آموزش به شیوه ی عملی کاسته و جای آنرا فراگیری تئوری هایی بدون درک شیوه ی استفاده آنها پر کرده است. نظریه های آموزشی بوزار و باوهاس دیگر کاربرد نداشته و اندیشه ها بدون انکه امکان آزمون درستی یا نادرستی داشته باشند به شاگردان تحمیل می شود. دراین مقاله به شیوه کمی به مشاهده و بررسی و جمع آوری اطلاعات و بصورت کیفی به تحلیل و نتیجه گیری از داده ها پرداخته شده است
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مهسا فخاری
دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران غرب گروه معماری تهران ایران
لیلا زارع
استادیاروعضو هیئت علمی گروه معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران غرب ایران
رومینا خلیل زاده اقدمی
دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران غرب گروه معماری تهران ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :