بررسی تاثیرفضاهای درون گرا و برون گرا برایجادحس مکان دربناهای ایرانی اسلامی

در این مقاله تلاش می شود تا رابطه فضاهای درون گرا و برون گرا (امنیت ، محرمیت) و تاثیرآن بر مفهوم مکان در بناهای ایرانی اسلامی مورد بررسی قرار گیرد. مبحث اساسی در معماری ، فضا هست و از آنجا که تا حدی رفتار در درون فضا رخ می دهد. می توان با مدیریت فضا ، رفتارهای داخل فضا را مدیریت کرد.سپس به موضوع شناسی مطالب معماری درون گرا و برون گرا و تبیین رابطه آنها در بنا های ایرانی اسلامی پرداخته شده است. نکته اساسی در این مقاله حس مکان یا روح مکان بر گرفته از فضاهای درون گرا و برون گرا در بنا های ایرانی اسلامی است. حس یا روح مکان ارتباط انسان و مکان است و تعلق خاطر انسان به مکان است که این حس را مثبت یا منفی می سازد ، ادراک روحی و روانی فرد از محیط است ، چه محیط طبیعی و چه محیط ساخته انسان است که به صورت آگاهانه یا نا آگاهانه در فرد به وجود می آید . این حس باعث دادن شخصیت یا هویت به مکان می شود زیرا مکان به خودی خود فاقد این هویت است و پاسخ به این سؤال که چگونه می توان از درون گرایی و برون گرایی برای خلق حس مکان بناهای ایرانی و اسلامی به کار برد. و در مراحل بعد نقد و ارزیابی مفهوم مکان ورسیدن به یک فضای مثبت و بر هم کنشی حس مکان قطعی را در این گونه فضا ها به وجود آورد و در نهایت مطالب جمع بندی می شود و روش تحقیق به صورت کتابخانه ای است

کلیدواژه ها:

فضاهای درون گرا و برون گرا ، امنیت ، محرمیت ، حس مکان ، بناهای ایرانی ، اسلامی