نقش فرماندهی ومدیریت در برابرتهدیدات هوایی

بروز بحران های مختلف در اقصی نقاط جهان و ناآرامی ها در صحنه بین الملل و از سوی دیگر موقعیت فوق استرا تژیک کشور های خاور میانه ازجمله ایران ، اهمیت سامانه های فرماندهی وکنترل روز به روز آشکارتر می کند. نتایج حاصل از تقابل حملات هوایی و سیستمهای دفاع هوایی تاثیرات به سزایی را به روی نتایج نبردها در 50 سال اخیر از خود بر جای گذاشته است. این فاکتور به ویژه با بروز و بکارگیری سلاحها و مهمات دقت بالا و تاکید براستفاده گسترده از آنها حائز اهمیت شده است. سیمای نوین حملات هوایی توانایی در رها سازی مهمات از چند صد کیلومتری اهداف حین پیاده سازی و استقرار نیروهای زمینی و دریایی می باشد. بطور کلی مهاجم در محدوده شبکه پدافند هوایی ، نخست باید هواپیماهای جنگنده و سپس موشک های سطح به هوای میان برد را پشت سر بگذارد که در آن صورت در آخرین لایه دفاع هوایی با سامانه های موشکی کوتاه برد و توپ های ضد هوایی روبرو خواهد شد. اما با پیدایش موشک های کروز کم پیدا و پر سرعت که توانایی مانوردهی بالایی دارند پدافند در مسافت های کوتاه 10کیلومتر یا خیلی کوتاه چهار کیلومتر به نگرانی اصلی سازندگان سامانه های پدافند هوایی تبدیل شده است. از آنجایی که رویکرد تسلیحات به سمت سیستمهای هوافضایی است، رشد و تکثیر سیستمهای تدافعی با هدف اولیه مقابله در سطح کیفی و از طرف دیگر تاکتیکهای مدرن بکار گرفته شده همگام با سیستمهای تهاجمی افزایش خواهد یافت بنا بر این به نظر می رسد یک سامانه پدافند هوایی کارآمد و امروزی باید آمیزه ای از توپ های خودکار و جنگ افزار های هدایت پذیر باشد. تکثیر سلاحهای دور ایستا باعث توسعه سیستمهای پدافندی برد متوسط شده است، اما نقش اصلی سیستمهای برد بلند نابود سازی سنسورهای هوابرد )مثل هواپیماهای AWACS و JSTARو فراهم آوری توانایی ضد موشک بالستیک تاکتیکی است .بردو عملکرد موشک های پدافند هوایی و همچنین سرعت واکنش آنها برای درگیری با اهداف هوایی محدود است بنابر این موشک های سطح به هوا باید با جنگ افزارهای پدافند هوایی ساده تر آمیخته شوند تا شکاف موجود در برد های کوتاه پر شود

کلیدواژه ها:

پدافند هوایی ، موشکهای بالستیکی