برسی تأثیر عوامل نیروی انسانی در توسعه فرماندهی و کنترل مدیریت بحران

مدیریت بحران های کنونی نیازمند تصمیم گیری های درست و واکنش سریع است که ایجاب می کند اطلاعات به شکل امن و صحیح از مناطق درگیر و حساس کسب شود و یا به واحدهای عملیاتی ارسال شود. توانایی سیستم های اطلاعاتی در پردازش سریع حجم گسترده ای از اطلاعات دریافتی و همچنین وجود بستر ارتباطی پایدار، چندلایه، امن و با قابلیت تحرک لازم که فرماندهان را قادر می سازد تا دستورات عملیاتی را به موقع به نیروهای تحت امر خود ابلاغ نمایند از ملزومات سامانه های فرماندهی و کنترل به شمار می آید. این نیازمندی ها باعث شده سازمان های مختلف اعم از نظامی و غیرنظامی در لایه های مدیریتی و مشورتی مختلف از جدیدترین تکنولوژی های اطلاعاتی و ارتباطی استفاده نمایند. پروتکل های امن ارتباطی و تکنیک هایی چون عامل های هوشمند و چندگانه، سیستم های پردازش موازی، سیستم های بلادرنگ، عملیات شبکه مدار و آموزش های الکترونیکی فرماندهان از آن جمله است. در این تحقیق به سیستم های فرماندهی و کنترل در موارد نظامی و غیرنظامی پرداخته می- شود و نقش و اهمیت نیروی انسانی در این سیستم ها بررسی می شود. روش انجام پژوهش در این تحقیق حاضر، تحقیق توصیفی– تحلیلی می باشد. جامعه مورد مطالعه در این تحقیق نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران می باشد و جامعه نمونه ما شامل هیئت رئیسه، ستاد نیرو و یگان های عملیاتی و یگان های آموزشی می باشد که هرکدام بیانگر و نماینده یگان های راهبردی، راهکنشی و عملیاتی می باشد. جمعیت جامعه آماری حورد مطالعه به طور میانگین 053 نفر می باشند که بر اساس جدول کوکران تعداد 262 نفر به عنوان جامعه نمونه انتخاب شده اند. نتیجه تحقیق حاضر به این نکته اشاره دارد که عوامل نیروی انسانی ما در 6 شاخص پیشنهادی سازماندهی شده اند و تعداد 2 مورد آن حذف گردید و در نهایت تعداد 2 شاخص نهایی با نامه ای جدید به این چارچوب بجای شاخصه ای تک نام اضافه و جایگزین گردیدند .

کلیدواژه ها:

شاخص ، بحران ، فرماندهی ، کنترل ، نیروهای مسلح ، نیروی انسانی