مطالعه و تحلیل عوامل ایجاد استرس در فضاهای شهری برای نابینایان نمونه موردی: خیابان خیام ارومیه

امروزه گسترش تکنولوژی درجوامع انسانی، تعامل شهروندان با یکدیگر وادراک فضایی آن ها را تغییر داده است. ادراک حسی به عنوان یک فرآیند، از محرک های فیزیکی محیط آغاز شده و با چگونگی واکنش انسان و تحلیل و تفسیر روانی که موجب سازش آن با محیط و مکان خود می شودخاتمه می یابد. در این میان صوت به عنوان یکی از محرک های مذکور در پروسه مدرنیته، موثر در ادراک افراد من جمله نابینایان از محیط اطرافشان می باشد که از لحاظ درک از طریق محرک های حسی به خصوص اصوات قوی تر بوده و با برخورداری از حقوق شهروندی نیازمندبهره مندی از آسایش روانی می باشند. پارامترهای محیطی از قبیل صدا در فضاهای عمومی و همچنین نوع فضاها در ایجاد استرس و نیز شدت ان در افراد نابینا موثر می باشند. در مقاله پیش رو جهت بررسی رابطه میان استرس و فضای شهری در نابینایان از طریق آنالیزفضایی ، آنالیز سیگنال ها ونیز درک افراد از فضا، خیابانی واقع در مرکز شهر ارومیه رامورد مطالعه میدانی قرار دادیم. نتایج حاصل از این تحقیق که به کمک تحلیل نموداری بر روی فضای سه بعدی منطقه مورد مطالعه ارائه شده است نشان داد که استرس ایجاد شده در نابینایان یا سیگنال های معینی از صوت در فضاهای شهری ارتباط دارد.

کلیدواژه ها:

نابینایی ، استرس ، فضاهای شهری ، صوت