چگونگی تاثیر محیط کالبدی بر الگوهای رفتار اجتماعی کودکان

در طی زندگی مان، ارتباطات قوی ای را با محل هایی که در آنجا بزرگ شده ایم، زندگی و کار و تحصیل کرده ایم، برقرار می کنیم. دریافت های احساسی و شناختی ما از این محیط های کالبدی، درکمان را از خودمان، چه در سطح فردی و چه در سطح گروه های اجتماعی، نشان می دهد. روانشناسان محیط معتقدند شرایط کالبدی تأثیر انکارناپذیری بر رفتار و افکار انسان دارند .کودکان و نوجوانان که پیش از این به عنوان یکی از مهمترین و در عین حال آسیب پذیرترین اقشار جامعه به حساب می آیند و با توجه به این که جمعیتی معادل نوزده میلیون و صدوسی هزار نفر را در ایران به خود اختصاص داده اند. این بخش از جمعیت به عنوان سرمایه آینده کشورمان مطرح هستند و مهمترین نقش را برای ساختن فردای جامعه دارند.کودکان با توانایی ها، نیازها و بلوغ های متفاوت بر اساس مراحل رشد سنی، نحوه شرایط زندگی و بافت اجتماعی محل سکونت، دارای نیازهای روان شناختی بسیار پیچیده تر از نیازهای بیولوژیکی و فیزیکی هستند .امروزه با توسعه روزافزون، شهرهای کوچک و بزرگ فاقد فضاهای شهری مطلوب می باشند. سازگاری این فضاها با نیاز سا کنان، در کانون توجه کارشناسان قرار گرفته است. فضاهای شهری در برآورده ساختن نیازهای اجتماعی و فردی کودکان و نوجوانان شهر، نقش منحصر به فردی دارند.این فضاها بخش عمدهای از زمان و محیط زندگی روزمره سا کنان از جمله کودکان و نوجوانان را به خود اختصاص میدهند و از دیدگاه مهندسی علوم انسانی، ارتقای کیفیت این فضاها می تواند در سالمت و رشد قوای جسمی، تقویت تعامالت اجتماعی و همبستگیهای گروهی و پرورش خالقیت در کودکان و نوجوانان مؤثر باشد.

کلیدواژه ها:

محیط کالبدی ، کودکان ، شهر ، نیازهای یولوژیکی