معیار ارزیابی ساختمان های بلند در منظر شهری

بلند مرتبه سازی در جهان پدیده ای است که از اواخر قرن 19 و اوایل قرن 20 چهره خود را به ثبت رسانده است . بلند مرتبه سازی در ابتدا برای جوابگویی بشر به کمبود فضا و اقتدار قدرتها برای به رخ کشیدن قدرت های اقتصادی خودشان بود. ساختمان های بلند مرتبه در شهرهای امروزی، همواره یکی از موارد تأثیرگذار در مناظر شهرها بوده و به عنوان مظهر قدرت و اعتبار کشورها و جنبه های نشانه ای، زیباشناسانه، هویتی و خواناسازی محیط از جمله ابعاد قابل بررسی نقش آنها در منظر شهری است. در حالی که بیشتر تصمیمات در کشور ما برای این نوع بناها بدون توجه به این اتخاذ می شود در صورتی که لازم است فرایند طراحی و مرحله بهره برداری ساختمان های بلند مرتبه با مد نظر گرفتن معیارها انجام گیرد در این مقاله معیار ارزیابی ساختمان های بلند در منظر شهری مورد نقد و بررسی قرار گرفته که نتایج حاصل نشان گر این است که تناسب بنا با بعد هویتی زمینه، می تواند در ابعاد شکلی و معنایی مطرح باشد مثلا فرهنگ استفاده مردم یک جامعه ، سمبل ها و نمادهایی در طراحی، تا رابطه معنا داری با مردم در جهت خوانایی برقرار نماید و در نهایت بتواند موجب دلنشینی اثر معماری یا شهری باشد.

کلیدواژه ها:

ساختمان های بلند مرتبه ، منظر شهری ، زیبایی شناسی ، کمبود فضا