بررسی سیستم های سازه فضاکار استفاده شده در مجتمع های ورزشی

رقابت و مسابقه در طبیعت بشر است امروزه بزرگترین و با نشاط ترین اتفاقات و جمع های بین المللی و ملی مسابقات ورزشی هستند.اماکن ورزشی به فضاهائی که امکان اجرای فعالیت های جسمانی و حرکات ورزشی و تفریحی برای کلیه افراد یک جامعه در آن وجود داشته باشد گفته می شود نمی توان به روشنی گفت اولین فعالیت ورزشی در کجای این کره خاکی انجام شده است و یا اولین ورزش در چه محلی اجرا گردیده.یکی از مشکلات موجود در ورزشگاه سازی، طرح های معماری و مطابقت با سیستم سازه ای می باشد،سازه یک عنصر خنثی معماری نیست بلکه به فضای پیرامون خویش تاثیر می گذارد .معمار برای شکل بخشیدن به یک ساختمان از جمله ورزشگاه می بایست نقشه های تجهیزات و سازه را نیز در نظر داشته باشد. معماری در طی روند تاریخی خویش همواره متأثر از فن آوری های زمانه بوده است تاثیرات غیر قابل انکار فولاد و بتن در پیدایش معماری مدرن گواهی بر این مدها .لیکن طی سالهای اخیر که پیشرفت های عمده ای در تکنولوژی ساختمان و مصالح ساختمانی به وجود آمده است شاهد حضور تاثیر گذارتری از جلوه های تکنولوژی در معماری هستیم .امروزه ساختمان های بزرگ آنچنان به سیستم سازه وابسته هستند که سیستم سازه خود بیانگر معماری آن است .از این رو مقاله حاضر به بررسی سیستم های سازه ای فضاکار بکار رفته شده در استادیوم ها ی ورزشی به روش توصیفی تحلیلی از نوع مطالعه موردی می باشد که در آن سعی شده است تا در ابتدا به بررسی چگونگی ارتباط وتاثیر سازه و جایگاه آن در معماری امروز دنیا در غالب نمونه های موردی شاخص بررسی گردد و چگونگی ایجاد چنین فضاهایی به کمک سازه پرداخته شود.

کلیدواژه ها:

سیستم های سازه ای ، مجتمع های ورزشی ، سازه فضا کار