تأثیر آتریوم در فضای معماری

انقلاب های صنعتی در اروپا باعث رشد و گسترش کاربری ها، بناهای نوظهور و افزایش مصارف انرژی در معماری شد. و بشر را به فکر روشهای طراحی مناسب، کارا و همساز با اقلیم واداشت. یکی ازاین روشها استفاده ازفضای آتریمی در رویکرد معماری پایدار است.آتریوم با سابقه چندین هزار ساله، به اشکال مختلف و با سقفی رو باز، در تمامی اقلیم ها علی الخصوص اقلیم سرد مشاهده شده و در سده گذشته با سقف شیشه ای و ویژگیهای متفاوت، علی رغم اتلاف حرارتی زیاد و تداخل شرایط آسایش در ساختمانهای عمومی برای پذیرش و نشیمن، تامین روشنایی داخلی و ایجاد فضاهای سبز درونی مورد استقبال قرار گرفته است.آتریوم هم میتواند چنان طراحی شود که اتلاف انرژی پایینی داشته باشد و هم نقش جدیدی را در جهت کاهش مصرف انرژی به شکل سرمایش و گرمایش طبیعی، عملکرد غیر فعال خورشیدی ایفا کرده و با توجه به ویژگی میانجی حرارتی بودن آن، امکان افزایش سطوح بازشوهای داخلی را برای دریافت نور طبیعی بیشتر میسر سازد.در این مقاله شیوه تحقیق، روش توصیفی است هدف از این مقاله جهت گیری آتریمها است به گونه ای که بهترین دریافت را از لحاظ انرژی خورشیدی و نور داشته باشد. نمودهای عناصر پایداری در جهت کارآیی مناسب تر آتریم ها مورد کاربست پژوهش قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

آتریوم ، انرژی ، اتلاف حرارتی ، اقلیم ، معماری پایدار