روانشناسی محیطی در آفرینش فضای معماری

محیط و رفتار آنقدر به یکدیگر وابسته اند که نمی توان آنها را از هم تفکیک کرد. چراکه نه تنها محیط بر رفتار انسانی تاثیرگذار است، همچنین نمی توان رفتار را مستقل از رابطه درونی آن با محیط درک و تعریف کرد. از این رو به نظر می رسد درک رفتار انسانی در محیط کالبدی زندگی از جمله در شهرهای معاصر که مورد توجه معماران، شهرسازان و برنامه ریزان شهری است باید بر پایه توجه به فرآیند ادراکی آن توسط انسان امروز انجام گیرد؛ زیرا در این صورت می تواند در پاسخ به نیازهای انسان معاصر در گام نخست موجب ارتقاء بهداشت روان جامعه گردد و در گام های بعدی به پیوند به حیطه معنا بیانجامد و اسباب خودشکوفایی فردی را فراهم آورد. این مقاله در پی یافتن بهترین پاسخ روانی و رفتاری برای کاربران بناها برای پیشگیری از ایجاد تنش در آنها و همچنین تطابق روانی کاربر در محیط ساخته شده است.؛ و همچنین مباحثی در مورد ارتباط بین رفتار انسان و محیط کالبدی و اهمیت شناخت این ارتباط برای مقاصد طراحی بویژه در معماری، به دلیل ایجاد یک چارچوب کلی برای تحلیل رابطه انسان با محیط ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

ادراک محیطی ، روانشناسی ، فضا ، نظریه ها ، نیازهای انسانی