بررسی نیاز کاربر از لحاظ نور و رنگ در مراکز درمانی

محیط های شفا بخش با فلسفه مراقبت برای توسعه فضایی بیان می شود که احساساتی نظیر امید, تلاش, لذت, آرامش, غنا, ارتباط معنوی و بازی را ایجاد کنند. واژه کیفیت زندگی به طور گمراه کننده ای دچار یک رویکرد فلسفی و انتزاعی است که در اکثر روش های مورد استفاده در زمینه پزشکی فقط به تجارب شخصی که ارتباط مستقیم با سلامت دارد پرداخته شده است و ارتباط آن با فضاهای مورد استفاده نادیده گرفته می شود. اجزای فیزیکی فضاهای شفا بخش طراحی داخلی و خارجی ساختمان, فضاهای سبز, فضاهای خانواده و مجموعه های هنری استفاده شده در محیط را شامل می شوند که یکی از این اجزا تاثیر نور و رنگ در مراکز درمانی است. فواید نور روز در مراکز درمانی داشتن روشنایی، کاهش هزینه گرمایش و همچنین وضعیت بهتر فیزیکی و روانی برای کارکنان و بیماران است. رنگ عنصری اساسی در محیط طراحی شده است. برداشت های ادارکی قابل اثباتی از رنگ وجود دارد که در تجربه و عملکرد افراد در محیط های تأثیر گذار است. علاوه براین نیروهای درونی زیادی در درک زیبایی و تأثیر رنگ دخیل اند . رنگ کارکردی عملی در اتاق های بستری دارد، با استفاده دقیق در محیط می تواند خیرگی را کنترل کند و بهترین استفاده از نور روز را در دسترس قرار دهد. استفاده از نور دقیق و رنگ در طراحی محیط های درمانی می تواند حوزه های مهم مانند پذیرش و ایستگاه های پرستاری را مشخص کند دسترسی و یافتن مسیرها و اهداف را آسان تر و سریعتر کند که این می تواند باعث کاهش نیروی کار، استرس و سردرگمی و اتلاف وقت شود.

کلیدواژه ها:

نور ، رنگ ، مرکز درمانی ، کیفیت زندگی