بررسی ظرفیت متاکائولن و پودر سنگ آهک در پایدارسازی مخلوط های بتن خودتراکم

روشهای نوین اجرای سازه ها و گاهی ضرورتهای اجرا، منجر به رویکرد مهندسین به استفاده از بتن خودتراکم شده است. مواد پودری مورد استفاده در بتن خودتراکم در مقایسه با سایر انواع بتن بیشتر است، بنابراین تأثیر جنس و عملکرد این مواد بر خواص تازه و سخت شده این بتن حائز اهمیت است. باوجود مزایای زیاد بتن خودتراکم، باید توجه کرد که روانی زیاد این بتن ممکن است باعث ایجاد مشکلاتی مانند ناپایداری گردد که به معنای ناهمگنی در توزیع مصالح تشکیل دهنده بتن می باشد. درصورتیکه ناپایداری به طور مناسب کنترل نشود، می تواند بر کارایی بتن خودتراکم تازه و نیز، مشخصات مکانیکی و دوام بتن خودتراکم سخت شده تأثیر منفی بگذارد. در بین مواد پودری استفاده شده در این تحقیق، متاکائولن دارای خاصیت پوزولانی بوده و پودر سنگ آهک خنثی می باشد؛ که تأثیر ج ایگزینی آنها بر خواص تازه بتن خودتراکم مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور، 9 طرح اختلاط پیش بینی شد. پودرهای استفاده شده به میزان 5، 10، 15 و 20 درصد وزنی جایگزین سیمان شدند و آزمایشهای جریان اسلامپ، قیف V و T50 ، جعبه L و ستون جداشدگی استاتیکی انجام شد. نتایج حاکی از عملکرد مناسبتر متاکائولن بر خواص پایداری بتن خودتراکم و عملکرد ضعیفتر پودر سنگ آهک در حفظ پایداری می باشد . بطور یکه در آزمایش ستون جداشدگی در نسبت جایگزینی 20 درصد، متاکائولن سبب کاهش اندیس جداشدگی به میزان 58/8 درصد شد. درحالیکه جایگزینی پودر سنگ آهک به مقدار 20 درصد، سبب افزایش 29/4 درصدی اندیس جداشدگی گردید.

کلیدواژه ها:

بتن خودتراکم ، خواص تازه ، پایداری ، مواد پودری ، متاکائولن