توسعه روشهای اندازه گیری پیشرفت فعالیتهای پروژه های ساخت

یکی از چالشهای جدی میان کارفرما و پیمانکار، نحوه محاسبه میزان پیشرفت فعالیت هاست . این موضوع منشاء بسیاری از دعاوی حقوقی و مالی طرفین بوده و غالباً خستارات جبران ناپذریری را متوجه پروژه نموده است. روشهای مرسوم در اندازه گیری پیشرفت فعالیتهای پروژه، شام روشهای مقادیر احجام(بی او کیو) ، فرمول ثابت ، مایلستون وزن دهی شده ، تلاش تسهیم شده و سطح تلاش می باشد. در این مقاله دو روش بی او کیو و فرمتول ثابت متورد بررسی قرار گرفته اند و منافع کارفرما، پیمانکار و سرمایه گذار در خصوص هر یک از روشهای فوق الذکر مورد بحث واقع شده است سپس یک روش ابتکاری تحت عنوان «فرمول ثابت 100-50-0 معرفی گردیده و با پیاده سازی این روش روی بخشی از یک پروژه پالایشگاهی نتیجه گیری شده است که روش معرفی شده فرمول ثابت 100-50-0 بهتر از روشهای «مقادیر احجام» فرمول ثابت 100-0 و فرمول ثابت 100-50 می تواند منافع کارفرما پیمانکار و سرمایه گذار را بطور همزمان حفظ نماید.

کلیدواژه ها:

پیشرفت فعالیت ، مقادیر احجام ، فرمول ثابت ، کارفرما ، پیمانکار ، سرمایه گرار