بررسی مزیت نسبی و رقابت پذیری صنایع استان خوزستان به تفکیک کدهای دورقمی ISIC بااستفاده از معیار هزینه منابع داخلی DRC در دوره زمانی سالهای 1385 تا 1390

در راستای پیوستن به سازمان تجارت جهانی ، شناسایی مزیت های نسبی ، گام اولیه و مهمی به حساب می آید . بدین منظور تحقیق حاضر در نظر دارد با استفاده از معیار هزینه منابع داخلی DRC به بررسی مزیت نسبی و رقابتی صنایع استان خوزستان به تفکیک کد های دو رقمی ISIC و بر مبنای داده های سال 1390- 1385 بپردازد . نتایج حاصل از ارزیابی مزیت های صنایع استان خوزستان حاکی از آن است که فعالیت صنعتی تولیدسایر وسایل نقلیه (کد 35) با میانگین 1.7 و صنایع تولید مواد و محصولات شیمیایی (کد 24) با میانگین 1.98 با توجه به میانگین های DRC در طی شش سال تحقیق به ترتیب در رتبه های اول و دوم قرار گرفتند و دارای بیشترین مزیت نسبی هستند . مطلب قابل توجه دیگر آن که، مقدار هزینه منابع داخلی کد ها (به استثناء کد 19 ) در دو سال 89 و 90 کاهش یافته است . این کاهش در بعضی از کد ها به گونه ای بوده است که مقدار هزینه منابع داخلی آن ها را به (مانند کدهای 35، 24، 31، 28، 26، 29) در بعضی از کد ها این مقدار از دو رقمی به تک رقمی رسیده است (مانند کدهای 25، 27، 17، 15). هزینه منابع داخلی بعضی از کد ها گرچه همچنان تک رقمی هستند اما کاهش قابل ملاحظه ای در دو سال آخر نسبت به قبل از آن داشته اند مانند کد های (34، 20، 23، 21، 18) این کاهش بدلیل کاهش سیاست های حمایتی می باشد

کلیدواژه ها:

مزیت نسبی ، DRC ، رقابت پذیری ، ISIC ، قیمتهای سایه ای