زبانها و ابزار ترکیب همنوایی سرویسها در معماری سرویسگرا

معماری سرویسگرا رویکرد جدیدی در دنیای نرمافزار است که با رفع محدودیتها و نواقص معماریهای پیشین به عنوان بهترین گزینه در این زمینه محسوب میشود. مهمترین عنصر معماری سرویسگرا، سرویسها میباشند و شناسایی و ترکیب سرویسها دوفعالیت اصلی در این حوزه هستند. سرویسها هم توسط نرمافزارهای دیگر قابل فراخوانی بوده و هم برای ساخت سرویسهای جدید از طریق ترکیب این سرویسها مورد استفاده قرار میگیرند. ترکیب سرویسها بعنوان قابلیتی اساسی در SOA مطرح بوده و به عنوانیکی از نقاط قوت معماری سرویس گرا برای پاسخگویی به یک نیازمندیهای جدید مطرحشده است و با استفاده از ترکیب کردن سرویسهای اتمیک در دسترس است. پس میتوان گفت سیستمهای سرویسگرا از ترکیب مجموعهای از سرویسها ایجاد شدهاند فرآیند ترکیب سرویس به دو شیوه کلی همنوایی و همخوانی در سیستمهای سرویسگرا مطرح میباشد که همخوانی سرویسها باهدف بیان تعاملات در فضای توزیع شده و هم نوایی تعاملات محلی را نمایانگر است. هنگامی که ترکیب توسط یکهماهنگکننده متمرکز صورت پذیرد، ترکیب سرویسها را همنوایی یا Orchestration مینامند. همنوایی را میتوان به صورت تعریف توالی و شرایطی بیان کرد که بر اساس آن یک سرویس میتواند سرویسهای دیگر را در راستای ارائهی یک کارکرد مفید و بزرگتر فراخوانی نماید در این پژوهش سعی شده ضمن تعریف ترکیب سرویس، سرویس مرکب، ترکیب همنوایی و همخوانی سرویسها، به مرور و بررسی زبان ها و استانداردهای ترکیب همنوایی خواهیم پرداخت. همچنین به معرفی، بررسی و مقایسه ابزارها و روش های ترکیب همنوایی پرداخته خواهد شد.

کلیدواژه ها:

توسعه سرویسگرا ، ترکیب سرویس ، ترکیب همنوایی سرویسها ، زبانهای ترکیب سرویس ، ابزار ترکیب سرویس