نقش آمایش سرزمین در مدیریت و مهار بحران های کشور

در حال حاضر از مسائل اساسی کشور،بحران های طبیعی،امنیتی-سیاسی،اقتصادی،معنوی و اجتماعی،و عدم توجه به مدیریت ریسک و بحران و نبود سامانه ای در جهت برخورد سازمان یافته با این بحران ها بوده که درصورت اتخاذ نشدن سیاست های مناسب و به هنگام مدیریت بحران،تشدید شرایط نامطلوب امری اجتناب ناپذیر خواهد بود. با توجه به اینکه آمایش سرزمین فرایند برنامهریزی بر مبنای تنظیم کنش متقابل بین عوامل انسانی و عواملمحیطی به منظور ایجاد سازمان سرزمینی مبتنی بر بهرهگیری بهینه از استعدادهای انسانی و محیطی و یک برنامه مدیریتی مبتنی بر اصل توازنهای اقتصادی و فضایی است که به کاهش ریسک و کنترل نابرابریها درفضای ملی نایل می آید ؛ لذا آمایش سرزمین نقش به سزایی در مدیریت بحران های مذکور دارد. مقاله حاضر با روش توصیفی-تحلیلی و با استفاده از منابع اسنادی و کتابخانه ای به ارزیابی نقش آمایشسرزمین در مدیریت و مهار بحران های کشور پرداخته است.نتایج حاکی از آن است که با آمایش سرزمین کشور،می توان به خوبی بحران های کشور را مدیریت کرد و آنها را به حداقل ممکن رساند.

کلیدواژه ها:

آمایش سرزمین ، مدیریت بحران ، کشور ایران