بررسی اثر شوخ طبعی بر میزان رضایت زناشویی زوجین

شوخی ابزاری مفید در بسیاری از زمینههای ارتباطی است و نقش مهمی در افزایش روابط صمیمانه زوجین دارد.دستیابی به میزان و روند تغییرات نمره شوخ طبعی و رضایت زناشویی، به شناخت بیشتر مکانیزمهای رفتاری مؤثر بر ارتباطات صمیمانه زوجین کمک می نماید. لذا این تحقیق به بررسی نقش شوخ طبعی هر یک از زوجین بر میزان رضایت زناشویی همسرانشان پرداخته است. به این منظور 60 زوج در دو گروه دارای رضایت زناشویی کم و زیاد جایگزین شدند.پس از سنجش میزان شوخ طبعی، نتایج تجزیه و تحلیل آماری نشان داد زوجینی که از رضایت زناشویی متفاوتی برخوردار بودند نمره شوخ طبعی آنان نیز در سطح 1% دارای اختلاف معنی داری بود. مقایسه میانگین نمره شوخ طبعی زنان نشان داد، این نمره در زنان دارای رضایت زناشویی بالا بسیار بیشتر از زنانی بود که از رضایت زناشویی کمتریبرخوردار بودند. همچنین نمره شوخ طبعی زنان در هر دو گروه، در مقایسه با همسرانشان پایینتر بود. مقایسه میانگین نمره شوخ طبعی مردان نیز نشان داد، این نمره در مردانی که از رضایت زناشویی بالاتری برخوردار بودند، بسیار بیشتر از مردانی بود که نمره زناشویی پایینی داشتند. نتایج نشان داد، میانگین نمره رضایت زناشویی و شوخ طبعی مردان، در دوگروه، بالاتر از همسرانشان بوده است. ضریب همبستگی مثبت و معنی داری نیز بین نمره رضایت زناشویی و شوخ طبعی زوجین، وجود داشت. این امر بیانگر آن است که شوخ طبعی مهارتی است اکتسابی و توانایی زوجین در کاربرد این مهارت، میتواند منجر به افزایش رضایت زناشویی آنان شود.

کلیدواژه ها:

شوخ طبعی ، رضایت زناشویی