مطالعه از زندگی استفاده از گچ مصنوعی ناشی از گوگرد زدائی گازترش در معماری سبز

لازمه معماری سبز، هزینه زدائی است. این مقاله قابلیت های اقتصادی وزیست محیطی جایگزینی گچ مصنوعی درتولیدانواع تیغ ها و صفحات گچی درمقابل استفاده کنونی ازگچ طبیعی رامی آزماید. چراکه یکی از فرایندهای متداول درگوگردزدائی ازگازترش، استفاده زا آهک می باشد که دوریز (Byproduct) آن گچ است. این گچ رادرصنعت ساخت وساز، اصطلاحا گچ مصنوعی می نامند. ارزیابی های این پژوهش برپایه ارزش انرژی مصرفی درفرایند تولید صنعتی گچ طبیعی و گچ مصنوعی ، استواراست. دراین راستا ازیک برنامه آنالیز چرخه حیات استفاده شده تامنافع کمی شده استفاده ازگچ مصنوعی درتولید تیغه ها وصفحات گچی رابدست دهد. پیامدهای اقتصادی ناشی ازانبارش گچ مصنوعی و/ یاگوگرد استحصالی ازگازترش رد نخاله دان ها (Landfills) هم بارعایت برخی تقاریب و بکمک اطلاعات قابل دسترسی ازشبکه جهانی اطلاع رسانی، درآنالیزها دخالت داده شده اند. یافته های این پژوهش نشان می دهد که برای داده های ورودی مربوط به سال 2007، ارزش اقتصادی استفاده ازگچ مصنوعی برپایه صرفه جویی درمصرف انرژی ، می تواند متناظر با هزینه تامین انرژی برق 11800 خانه، یاهزینه سوخت 11400 خودرودرسیستم ترابری شهری باشد. ازآنجا که برخلاف کشورهای پیشرفته ، استفاده از خشکه دیوارها چندان متداول نشده، ازاینرو به برخی نکات کلیدی درزمینه تولید آنها وهمچنین تولید درزگیری مقاوم به رطوبت وترک خوردگی برای کاربری درتیغه ها وصفحات گپی (که هم اکنون بعنوان گلوگاهی اجرائی ازآن یاد می شود) نیز معرفی شده است

کلیدواژه ها:

معماری سبز ، گچ مصنوعی ، ارزندگی اقتصادی ، تیغه گچی ، گازترش