عملکرد آموزش های کاربردی و نقش آن در اقتصاد مقاومتی

در یک ده اخیر با گسترش موسسات آموزشی با موج عظیمی از فارغ التحصیلان روبرو هستیم. بنابراین به طور طبیعی انتظارمی رود این موج عظیم نیروی انسانی نه تنها موجب تحرک و رشد بخشهای اقتصادی و تولیدی کشور گردد ، بایدکارکردهای دیگری نظیر کاهش تصادفات رانندگی ،افزایش احساس مسئولیت در شهروندان جهت حفظ محیط زیست ، جلوگیری از مصرف بی رویه انرژی و آب ، التزام بیشتر شهروندان به قوانین شهروندی و ....نیز داشته باشد. اما متاسفانه چنیننیست و یکی از دلایل اصلی این امر را می توان در عدم آموزش های کاربردی در ایران دانست. در آموزش های کاربردی دوهدف عمده باید مد نظر باشد. اول اینکه همراه با آموزش علوم پایه و مهندسی ، علوم انسانی و سایر حوزه های علوم ، در قالب تولید محتوی های آموزشی )نظیر درسنامه ، طرح سئوال و مسئله ، مثال و تحقیق و غیره( در کتب درسی مدارس وکتب مرجع دانشگاهی ، باید علاوه بر پتانسیل ها و توانمندی های بالقوه و بالفعل کشور ، چالشها و مشکلات کشور در حوزه های مختلف اقتصادی ، احتماعی ، سیاسی، فرهنگی و غیره گنجانده شود و با تشویق و هدایت دانش آموزان و دانشجویان ذهن آنها را درگیر حل مسائل و مشکلات پیشروی کشور با استفاده از آموزشهایی که در زمینه های مختلف علوم دیده اند ،بنمایند . دوم اینکه توسعه کمی رشته های تحصیلی و مراکز آموزشی می بایست متناسب با نیازهای واقعی کشور باشد تا آحاد جامعه ضرورت نیاز به آموزش های عمومی و تخصصی را درک کنند. در مقاله پیشرو با تمرکز بیشتر بر آموزش علوم پایهاز طریق بررسی کتب درسی مدارس و کتب مرجع دانشگاهی اولا با ارائه نمونه ها و مثالهای عینی نشان خواهیم داد برنامهآموزش علوم پایه در ایران فاقد فاکتورهای آموزش های کاربردی است و ثانیا نشان خواهیم داد که چنانچه کاربردی کردن آموزش علوم در کشور مد نظر قرار گیرد تمام آحاد جامعه می توانند در توسعه اقتصادی ، احتماعی و سیاسی و فرهنگی جامعه نقش به سزایی داشته باشند. که این امر می تواند از اتلاف منابع مالی و انسانی کشور به شدت جلوگیری نماید.

کلیدواژه ها:

آموزش های کاربردی ، اقتصاد مقاومتی ، محتوی کتب درسی ، مدارس ، دانشگاه