تغییرپذیری زمانی و مکانی جریان رودهای استان مازندران

تغییرپذیری جزء ذاتی جریان رودهاست. جریان رودها دارای تغییرپذیری زیادی در مقیاس هایزمانی و مکانی مختلف می باشند. بخش عمده این تغییرپذیری در اثر عوامل جوی است. بحث اصلی دراین مقاله، تغییرپذیری درون سالانه فراوانی دبی بیشینه ماهانه در رودهای استان مازندران است. جهتاین کار از داده های 19 ایستگاه (دبی سنجی وزارت نیرو) که دارای حداقل 30 سال آمار پیوسته (از بدوتاسیس تا سال آبی 87-1386 ) می باشند، استفاده شده است. بررسی اولیه نشان می دهد، به طور نسبی در فصل بهار و پاییز بیشینه ماهانه در بیشتر رودهای منطقه رخ می دهد. جهت بررسی دقیق تر و نشاندادن تناوب دبی بیشینه از روش تحلیل هارمونیک استفاده گردید. این روش نشان داد، بیشترین درصدتوضیح واریانس به وسیله هارمونیک اول به میزان حدود 60 % در ایستگاه کسیلیان مشاهده شد. در اینایستگاه تغییرات درون سالانه دبی بیشینه ماهانه طی دوره مورد بررسی عموماً به صورت سالانهمی باشد. در بیشتر رودها هارمونیک دوم نیز دارای نقش بسیار زیادی در توضیح واریانس داده ها است.در مشخص ترین مورد ایستگاه صفارود رامسر دارای بیش از 68 % است. بدین ترتیب الگوی غالب نوسانهای بیشینه دبی ماهانه در منطقه مورد بررسی، به صورت شش ماهه است. زمان اوج هارمونیک های اول (T1) عموماً فروردین ماه و زمان اوج هارمونیک دوم (T2) مابین اسفند و فروردین با یک تناوب شش ماهه مابین مهر و آبان است. با توجه به زمان اوج هارمونیک ها مشخص می گردد کهرژیم الگوهای دبی بیشینه ماهانه تحت تاثیر دو عامل اساسی است. در هنگام بهار (اسفند و فروردین)علت اساسی رخداد دبی های بیشینه ماهانه عامل ذوب برف است و زمان اوج دوم که رخداد آن در پائیز(مهر و آبان) می باشد متأثر از رژیم بارشهای منطقه است که عموماً پاییزه می باشد.

کلیدواژه ها:

تغییرپذیری ، هارمونیک ، دبی ، ماهانه ، واریانس ، بیشینه