بررسی تغییرات تنوع پذیری صادرات غیرنفتی درشرایط تحریم های بین المللی با تاکید بردوره زمانی 1391-1383

تنوع صادراتی ابزاری مهم برای کشورهای درحال توسعه به شمار میرود تاازاین طریق درامدهای ارزی پایداری ازمحل صادرات کالاها و خدمات کسب کنند و موجبات رشد درامد و تولیدداخلی خود رافراهم آورند هدف این مقاله بررسی تغییرات تنوع صادراتی ایران دردوره زمانی 1383-91 و تحولات آن درقبال وضع تحریمهای بین المللی است برای این منظور تنوع پذیری صادرات غیرنفتی به تفکیک شاخص های هرفیندال و هیرشمن و تاییل محاسبه و تغییرات آن درشرایط تشدید تحریم ها مورد تحلیل قرارگرفته است نتایج نشان میدهد که روند تنوع پذیری کل صادرات غیرنفتی تاقبل ازاعمال تحریم های جدید سال 1389 کاهنده و پس ازوضع آن فزاینده بوده است تنوع پذیری کدهای 8رقمی کالاهایی براساس سیستم هماهنگ حاکی ازآن است که به رغم بهبود وضعیت تنوع پذیری صادرات همچنان کل صادرات غیرنفتی کشور درگروه های خاصی متمرکز است و این امر برتنوع پذیری اثرات منفی دارد علاوه براین نتایج نشان داده تنوع پذیری کشوری درصادرات غیرنفتی باوضع تحریم های جدید به شدت کاهش یافته است