ارائه یک زمان بند ترکیبی جهت تخصیص ایستای وظایف در محیط های محاسباتی توزیع شده

سیستم های محاسباتی توزیع شده به عنوان یک رویکرد جدید برای حل مسائل در مقیاس بزرگ در زمینه های علمی، مهندسی و تجاری بوجود آمده اند .جهت رسیدن به این هدف، یک سیستم زمان بندی کارآمد به عنوان یک بخش حیاتی لازم است .طبیعت پویا و ناهمگن منابع توزیع شده و همچنین نیازهای مختلف برنامه های کاربردی ، باعث پیچیدگی زمان بندی سیستم های توزیع شده می شود .صاحبان و کاربران منابع دارای اهداف، استراتژی ها و الگوهای عرضه و تقاضای متفاوتی هستند .برای مدیریت چنین سیستم پیچیده ای، نمی توان از رویکردهای متداول برای مدیریت منابع که سعی می کنند کارایی را در کل سیستم بهینه کنند، استفاده کرد .در این مقاله، به بررسی سیستم های توزیع شده و تعداد زیادی از الگوریتم های اکتشافی و فرا اکتشافی برای زمان بندی وظایف در محیط توزیع شده می پردازیم. هدف ما از این مقاله علاوه بر مقایسه روش های موجود، ارائه و اعمال یک الگوریتم جدید) پرندگان وژنتیک(برای مساله زمانبندی سیستم های توزیع شده است .در طول این گزارش استراتژی های مختلف را از جهات و جنبه های مختلف با هم مقایسه می کنیم و در انتها با شبیه سازی همه روش های موجود و الگوریتم پیشنهادی، بهبودهای این روش جدید را مشاهده خواهیم کرد

کلیدواژه ها:

سیستم های توزیع شده ، زمان بندی ، بهینه سازی ، ازدحام ذرات ، ژنتیک