منشور اکوتک؛ رهیافتی به سوی معماری پایدار زیست محیطی ( مطالعه موردی ایستگاه راه آهن اراک)

ایستگاه راه آهن شاهرگ حیاتی و بخشی از چشم انداز شهری است و به عنوان مکانی است که نقاط قوت و ضعف یک شهر را نشان می دهد. طراحی ایستگاه بر اساس منشور اکوتک ، از یک سو باعث ایجادیک احساس همگرایی و ارتباط فضاهای داخلی ایستگاه با محیط پیرامونش شده و از سوی دیگر مرز مشترکی را برای اتصال ساختمان به شهر پدید می آورد .بامطرح کردن پایداری زیست محیطی در قالب منشور اکوتک به دنبال بررسی روند تغییراتاکولوژیکی، شناخت محیط و بستر طرح و بهره وری بالاتری از انرژی های منطقه می باشیم تا براین اساس به الگو و مدلی دستیابیم که در برگیرنده ی، تکنولوژی همسو با طبیعت باشد.زیرا الگوهایطبیعی هم از نظر سازه ای و هم از منظر زیبایی شناسی مناسب می باشند. طرح توسعه ایستگاه راه آهن اراک به طور موردی و به منظور ساماندهی بهتر مسافر و حمل بار در نظر گرفته شده است.دراینپژوهش با یکسری تحقیقات میدانی و کتابخانه ای جهت انطباق ساختمان اصلی ایستگاه با طبیعت پیرامونش به تحلیل و ارزیابی می پردازد . طراحی این مجموعه با توجه به مبانی معماری اکوتک وتطبیق این مبانی و الگوها با معماری پایدار می خواهد حلقه گمشده بین تکنولوژی (به عنوان شاخصه راه آهن) و مثلث اکوتک (انرژی، محیط و زیست بوم) رابیابد و به طوری که با حفاظت و پایداری محیطزیست در جهت کاهش انرژی ، اصلاح محیط و احترام به زیست بوم را در منطقه ارتقا بخشد. این پژوهش سعی دارد با بهره گیری همزمان از تکنولوژی و اکوتک در طراحی ساختمان و محوطه ،مجموعه را به عنوان یک فضای شهری کالبدی همساز با محیط زیست و همگام با تکنولوژی روز مبدل سازد.

کلیدواژه ها:

منشور اکوتک ، معماری پایدار ، ایستگاه راه آهن ، طبیعت