تربیت کودکان و جوانان از دیدگاه حضرت امام

تا به امروز مکاتب مختلف روانشناسی پیرامون عوامل مؤثر در رشدسخن راندهاند؛ مکاتبی چون مکتب فروید، راجرز، آدلر، اریک فرام، الیس، برن، گلاسر و ... هرکدام زاویهای از انسان را مورد نظر قرارداده و از آنجایی که این مکاتب به منبع وحی اتصال ندارند،نمیتوانند به همه ابعاد آدمی توجه داشتهباشند فلذا هرکدام با دید محدود خود به شناخت انسان پرداختهانداما حضرت امام ره بهدلیل اینکه اولا معارف را از سر منبع وحی قرآن و سخنان معصومین فراگرفته و خود نیز فقیه و مجتهد در دین بودند؛ ثانیا خود معلمی بودند که سالیان سال به امر تربیت شاگردان و شخصیتهای بزرگواری چون شهید مطهری و حضرت آیتالله خامنهای و ... پرداختهاند و اصول اسلامی را در مقام عمل بهکار بردهاند؛ ثالثا ایشان یک جامعهشناس و سیاستمدار به معنی واقعی کلمه هستند، مسائل اجتماعی و فرهنگی جامعه و دین را میشناسند. لذا راهبردهایشان تنها جنبه تئوریک ندارد و ازجنبه صرفاً علمی برخوردار نیست بلکه زمانی که در مقام عمل عرضه میشود، در سیطره قوانین شرع و عقل میباشد. i بنابر فرمایشاتایشان در مدارس، باید تربیت، تربیت مذهبی و سوقدادن کودک به سمت و جهت الهی باشد در این تحقیق ابتدائاً بر آن هستیم که دیدگاه حضرت امام ره را پیرامون عوامل مؤثر در رشد مورد بررسی قرار دهیم. از بیانات ایشان اینطور برمیآید که چهار عامل در رشد آدمی مؤثرند که عبارتند از: محیط؛ وراثت؛ فطرت و اراده

کلیدواژه ها:

تربیت ، فطرت امام خمینی ، خانواده ، اراده