بررسی اثر عوامل استرس زای شغلی برسلامت روان معلمان شهربجنورد

ازآنجایی که سلامت روان به عنوان یکی ازعوامل اساسی درکاهش کارایی وایجادعوارض جسمی وروانی درحرفه معلمیعنوان شده است، هدف ازپژوهش حاضربررسی رابطه عوامل فردی ورضایت شغلی برسلامت رو ان معلمین (ابتدایی -راهنمایی- متوسطه) می باشد. درراستای هدف پژوهش حاضرتعداد 397 نفرمعلم(211 زن و 186 مرد)، ازطریق نمونه گیری تصادفی طبقه ای با انتساب متناسب انتخاب شدند وپرسشنامه های اطلاعات فردی، سلامت روان (GHQ12) وپرسشنامهاسترس شغلی معلمان ایران دربین آنها به اجرا درآمد. نتایج آزمون t مستقل بیانگر این امر است که درپرسشنامه سلامتروانی (GHQ12) وپرسشنامه استرس شغلی معلمان ایران بین معلمین ازنظر جنسیت (زن ومرد) و نوع منطقه (روستاییوشهری) تفاوت معناداری وجود دارد ونتایجآزمون اف فیشر بیانگر این امر است که درپرسشنامه سلامت روانی (GHQ12) بین معلمین ازنظر سنوات خدمت، فاصلهمحل کارتا منزل ووضمیت اقتصادی تفاوت معناداری مشاهده گردید ودرپرسشنامه استرس شغلی تنها این تفاوت در بین مقطع تدریس مشاهد شد. نتایج ماتریس همبستگی نشان داد که رابطه مثبت (ضعیف) بین سلامت روان و عوامل استرس زای شغلی مشاهده گردید. همچنین سلامت روان با تمام خرده مقیاس های استرس همبستگی (به استثنای خرده مقیاس استرس ناشی از دانش آموزان) داشته است؛ نتایج تحلیل رگرسیون نیز حاکی از آن بود که استرس شغلی معلمان توانایی پیش بینی سلامت روان معلمین را به صورت کلی داراست. معلمین (نمونه) از سلامت روان خوبی برخوردار می باشند، همچنین استرس شغلی ملعمان نسبتاً بالاست، از طرفی معلمین زن و معلمینی که درشهرخدمت کرده اند ازسلامت روان بهتری برخوردار بوده همچنین رابطه مثبت معنادار بین سلامت روان با استرس شغلی معلمین وجوددارد.

کلیدواژه ها:

معلمان ، سلامت روان ، عوامل فردی ، رضایت شغلی