مقایسه تاثیر تعدادی از قارچ کش ها و عصاره گیاهی بر علیه عامل بیماری برق زدگی لوبیا
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 681
متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ECONF03_262
تاریخ نمایه سازی: 1 آذر 1394
چکیده مقاله:
با توجه به اثرات سوء مواد شیمیایی مورد استفاده در کشاورزی بخصوص محصولات مورد نیاز روزمره جوامع بشری، توجه بسیاری از محققین به مواد و روش های جایگزین مبنی بر مدیریت بسیاری از عوامل زنده بیماری های گیاهی معطوف گردیده است.عصاره های گیاهی بدلیل طبیعی بودن و نداشتن اثرات سوء در مقایسه با مواد شیمیایی می تواند به عنوان راهکاری مناسب معرفی گردند. لذا، هدف از این تحقیق بررسی آزمایشگاهی تعدادی از قارچ کش های کثیر المصرف در کشاورزی )باوستین، منکوزب و فربام( و مقایسه با عصاره های گیاهی سیر، برگ چریش و برگ نعناع صورت پذیرفت. این تحقیق به صورت طرح کاملا تصادفی با هشت تکرار و روش مسمومیت غذایی انجام گرفت. طبق داده های بدست آمده، در بین عصاره های مورد استفاده در این تحقیق بترتیب عصاره سیر، چریش و نعناع دارای بیشترین اثر در کاهش رشد طولی و جوانه زنی اسپور عامل بیماری برق زدگی لوبیا داشتند.بیشترین درصد بازدارندگی رشد طولی در حضور بالاترین غلظت استفاده شده ( 20 پی پی ام) مربوط به سیر، چریش و نعناع بترتیب 34 / 67 ، 95 / 55 ، 95 / 49 گزارش گردید. همچنین داده های استخراج شده در خصوص جوانه زنی اسپور نیز کم و بیش با داده های تیمارهای قبل مطابقت داشتند. در بین قارچ کش های مورد استفاده در این تحقیق، باوستین به عنوان موثرترین در کاهش رشد طولی و جلوگیری از جوانه زنی اسپور قارچ مورد مطالعه در مقایسه با منکوزب و فربام معرفی گردید. در حالیکه کمترین تاثیربر پارامترهای مورد مطالعه از قارچ کش فربام گزارش شد. وفق یافته های این تحقیق، بنظر می رسد عصاره سیر می تواند به عنوان یکی از عوامل موثر و مهم در مدیریت عامل بیماری برق زدگی لوبیا مورد استفاده قرار گیرد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
حسام الدین رمضانی
گروه علوم کشاورزی،دانشکده کشاورزی، دانشگاه پیام نور