بررسی اثرات حشره کشی عصاره گیاه Stemona sessilifolia روی دو شته سیاه باقلاAphis fabae و شته سبز نخود Acyrthosiphon pisum

سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,194

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ECONF03_203

تاریخ نمایه سازی: 1 آذر 1394

چکیده مقاله:

شته سیاه باقلا Aphis fabae و شته سبز نخود Acyrthosiphon pisum از جمله آفاتی هستند که سالانه خسارت زیادی به گیاهان خانواده لگومینوز وارد می کنند. ریشه گیاه Stemona sessilifolia دارای مواد آلکالوئیدی می باشدکه اثرات کشندگی و دورکنندگی روی حشرات مختلف دارد. این تحقیق به منظور مقایسه حساسیت شته سیاه باقلا Aphis fabae وشته سبز نخود Acyrthosiphon pisum نسبت به عصاره ریشه این گیاه در شرایط آزمایشگاه صورت گرفت. زیست سنجی برای پوره ی سن چهارم شته سیاه باقلا و شته سبز نخود با استفاده از برج سم پاش صورت گرفت و برای هر تیمار سه تکرار و یک شاهد در نظر گرفته شد. پس از عملیات پاشش، شته ها به اتاقک رشد با دوره نوری 16 ساعت روشنایی و 8 ساعت تاریکی، در دمای C ˚ 1 ± 23 و رطوبت نسبی 5 ± 65 % انتقال داده شدند و بعد از 24 ساعت، تلفات ثبتشد. برای محاسبه 50LC و 90LC وحدود اطمینان از نرم افزار پلو پلاس استفاده شد. آماره های 50LC و 90LC اندازه گیری شده برای شته سیاه باقلا به ترتیب 364 / 185 پی پی ام و 748 / 2008 پی پی ام و برای شته سبز نخود 583 / 495 پی پی ام و 4064 پی پی ام بود. بر طبق نتایج حاصل شیب خط و عرض از مبداء خطوط رگرسیون، هر دو با هم اختلاف داشتند ولی محدوده اطمینان 95 % آنها با هم همپوشانی داشت که نشان دهنده حساسیت بیشتر شته ی سیاه نسبت به این ترکیب می باشد. با توجه به نتایج بدست آمده و با در نظر گرفتن طبیعی بودن این عصاره گیاهی، ترکیب مناسبی برای استفاده در مدیریت تلفیقی آفات می تواند باشد.

نویسندگان

نگین فرهادیان

گروه گیاهپزشکی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران.

حسین کیشانی فراهانی

گروه گیاهپزشکی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران.بخش تحقیقات آفت کشها، موسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور، تهران

علیرضا غفوری

دانشگاه آزاد اسلامی واحد تاکستان

سید رامین میرخلیل زاده ارشادی

گروه گیاهپزشکی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • Daoubi, M. Deligeorgopo ulou, A. Macias-S anchez, A.J. Hermamdez -Galan, ...
  • Foster, S.P. Denholm, I. and Devonshire, A.L. 2000. The ups ...
  • Georges, K. Jayaprakasam, B. Dalavoy, S.S. and Nair, M.G. 2007. ...
  • Kim, H.G. Jeon, J.H. Kim, M.K. and Lee, H.S. 2005. ...
  • Liu, C.H. Mishra, A.K. Tan, R.X. Tang, C. Yang, H. ...
  • Matsumora, F. 1985. Toxicology of Insecticides. Plenum Press, New York. ...
  • Pas cual-villalobos _ M. J. and M. Fernandez. 1999. Insecticide ...
  • Raja, N. Albert, S. Ignacimuthu, S. and Dorn, S. 2001. ...
  • نمایش کامل مراجع