تحلیلی زبانشناسی تاریخی از چند واژه تالشی

ریشه شناسی یا اتیمولوژی علمی بر پایه دانش زبان شناسی تاریخی و قانون و قاعده های تبدیل آوایی و نیز متن های موجود و بازسازی واژگان در خانواده های زبانی است. با شناسایی خانواده های زبانی و قاعده های تغییر آوایی در زبان ها، پایه های ریشه شناسی نیز استوارتر می‏شود. از پایان سده نوزدهم و آغاز سده بیستم میلادی به بعد فرهنگ های ریشه شناسیک و تاریخی زبان ها پدید آمدند. با بررسی متن های بازمانده از دوران های گوناگون زبانی و ضبط و ثبت‏های مختلف واژگان در دوره های مختلف و نیز شکل واژگان در گویش های مختلف همان زبان، ریشه شناسی علمی توانست برای هر واژه تاریخچه و زندگینامه‏ای مستند و علمی بنویسد. همچنان که دانش زبان شناسی تاریخی و واژه شناسی پیشرفت می کند و آگاهی های تازه از زبان های گذشته به دست می آید برخی از ریشه شناسی های علمی نیز دستخوش دگرگونی و بهبود می شوند و برخی هم نامعتبر می گردند. ریشه شناسی علمی درک ما را از زبان بهتر و دقیق تر می کند و حتی بخشی از تاریخ و فرهنگ را آشکار می کند. ما در این بررسی مختصر از چند واژه‏ی تالشی، نشان خواهیم داد که واژگان تالشی واژگانی معلق و بی‏ریشه نیستند، که نه تنها هم‏خوانی و هم‏خونی با زبان‏ها و گویش‏های هم‏گروه ایرانی خود دارند، بلکه پیشینه و قدمت آن به زبان‏های ایرانی باستان نیز می‏رسد.

کلیدواژه ها:

گویش تالشی ، زبان‏شناسی تاریخی ، ریشه‏شناسی ، زبان‏های ایرانی باستان