بررسی مفاهیم ذهنی معماری ایرانی- اسلامی و نقش آنها در تداوم هویت فرهنگی شهرها (نمونه موردی خیابان خیام قزوین)

شهرها از گذشته های دور نماد پایداری، هویت و فرهنگ پیشینیان خود بوده اند، در ادوار مختلف رشد شهر با اتکاء بهدانش روز، فرهنگ، مذهب و التقاط سبکهای مختلف صورت می پذیرفت و شهرها به تدریج صاحب بار معنایی و هویتباقی مانده از پیشینیان خود می شدند. گذشت زمان و معماری های شتابزده در قرن اخیر، هویت ایرانی- اسلامی راهمچنان در بناهای استوار باقی مانده از سده های پیشین حفظ نموده و رفته رفته بسیاری از تعابیر و مفاهیمی کهروزگاری در شهرهای ایرانی - اسلامی برجسته بودند، رو به فراموشی گراییده اند. حالا سوال اساسی این است از مفاهیمذهنی بازمانده از معماری پیشینیان ما، کدامیک بیشتر مورد استفاده قرار گرفته، کدامیک به طور کلی از بین رفته و کدامیک تغییر مفهوم پیدا نموده است. این تحقیق به دنبال بررسی مفاهیم ذهنی باقی مانده از معماری تاریخی ایرانی -اسلامی در هسته تاریخی شهرهای ایرانی است و به صورت پیش فرض خیابان خیام شهر قزوین نمونه موردی اینپژوهش می باشد. بررسی ها نشان می دهد مفاهیمی مانند نمادگرایی، درون گرایی و توجه به پیشینه بیشترین تاثیر رادر معماری امروز را نشان می دهد.

کلیدواژه ها:

مفاهیم ذهنی ، معماری ایرانی- اسلامی ، هویت فرهنگی ، خیابان خیام قزوین